۲۳ مهر، ۱۳۹۳

کوبانی: یک خروج/ بابک سلیمی زاده + اخبار جدید کوبانی



کوبانی خروج است. نقب زدن و ساختن تونل هایی تاریک و تنگ در زیرزمین های خاورمیانه ی خونین.
در دورانی که سرمایه داری بحران را نه به عنوان امری ادواری بلکه به عنوان بحرانی ساختاری تجربه می کند، گسیختگی همواره همچون یک امکان در برابر ماست. امکان یک خروج که امروز توسط جمعیتی چندگانه ساخته شده است: کردها. یک سیاست اقلیت که برای رسیدن به نسبت دیگری از عناصر، فاصله ها و آستانه هایی دیگر، در تونلی خرد و خراب و مست نقب های مستقل خویش را میزند.
کردها کیستند؟ امروز چیزی بیش از یک ملت. آن چندگانگی که به «یک» فرونمی کاهد بلکه بسیار می شود و می خواهد در جغرافیا و تاریخ تکثیر شود. در نسبت میان عناصر سیاست، در برهم کنش نیروهایی که در رابطه ای از قدرت با یکدیگر به سر می برند، در میان فرایند ترانزیت اسلحه و انتقال نفت و سوخت در رگهای سیری ناپذیر بازار جهانی، در زیر آواز چنگنوازان خوش الحان رسانه های مسلط که خواب بردگان را شیرین می کنند و چکمه های امپریالیسم را واکس می زنند، در میان غرش تازه ترین هیولای فرانکشتاین محصول تازه به بازار آمده ی قرن بیست و یکم، ساخته شده از چندین سر و دست و چنگال متافیزیکی و بسیاران لوله و روده های تولید ارزش اضافه و بهره کشی ارزان از بدنهای ما و در عین حال تخریب زیرساختهای اجتماعی زندگی ما، و در بحبوحه ی تولید، حذف، دفع، و انتقال جمعیتِ قلمروزدوده در سطح جغرافیا، انحرافی در کوبانی ایجاد شده است.
در این کانتونِ سیاست، در این خلاء عصب شناختی که انحراف اتم ها در آن صورت گرفته، مبارزه برای هویت که همواره بخشی از خصلت جنبشهای اجتماعی در سرمایه داری متاخر بوده به مبارزه برای هویت زدایی و چندگانه ساختن و تکثیر خویش پیوند خورده است. به جای آنکه کردها بخواهند هویت خود را بازیابند، به گونه های مختلف چندگانگی تبدیل می شوند که به بیرون سرایت می کند و همه را فرامی خواند تا کرد-شوند و عواملِ جمعیِ گفتن را تشکیل دهند. مقایسه ای میان دولت-وضعیت مرتجع حاکم بر کردستان عراق و آنچه در کوبانی می گذرد این واقعیتِ شدن را به خوبی نشان می دهد. «کرد بودن»(و نه کرد شدن) در کردستان عراق، به مدد زد و بندهای سیاسی احزاب دست راستی حاکم بر اقلیم، و رمزگذاری شدن در قلمرو سرمایه، دولت-وضعیتی را به وجود آورده که در آن نه «کردها» بلکه روابط بازار حاکمیت دارد. به وضوح می بینیم که دولت اقلیم کردستان عراق با ارتجاعی ترین نیروهای منطقه هم جهت شده است و «رونق» بازار خویش را در لیسیدن چکمه های آمریکا می بیند. «کرد شدن» در کوبانی داستان یکسر دیگری ست. آنها مرز میان بیرون و درون را بازتعریف می کنند و یک کوبانی شدن مداوم را در قالب کانتون های خودگردان طرح می کنند. اگر این شدن را به یک حزب، به یک دولت-وضعیت فروبکاهیم، اگر کانتون ها را به سیاست های گذشته و آینده ی پ.ک.ک نسبت دهیم و وابسته به آن بدانیم، فراموش کرده ایم که در این نقطه ی انحراف خود کوبانی هم بی وقفه کوبانی می شود و بالقوگی هایش را به تجربه می نشیند. بیایید این سیاست حقیقی را نه در فروکاستن چندگانگی هایش به یک، بلکه در نزدیک شدن و دورشدن اش از صفری که برسازنده ی آن است بفهمیم. در این نقطه باید پ.ک.ک را هم در کوبانی شدن اش فهمید. منطق کوبانی منطق ارتعاش عصبهای خاورمیانه است که مستعمرات پوست را از چندگانگی ها پر می کند.
باید دل از دولتها برکنیم. ما تنهاییم، و جهانی در برابر انقلاب ما سرکوفتگانِ تاریخ خواهد ایستاد. احیای گذشته تنها خدمتی ست که این نظام می تواند برای مردم انجام دهد و القای شکست تنها تحفه ی آن است. به تنهایی تاریخیِ خویش و تاریخ تنهایی خویش وفادار بمانیم.

عکس تانک داعش که به تصرف زنان کوبانی درآمده
هیچ کس نمی داند جه خواهد شد. امروز بر نقطه ی اوج پایان تاریخ به سر می بریم. بر نقطه ی اکستازیِ آن. در امپراتوری ترور. هگل در اینجا اوردوز کرد. موریانه ها بیرون ریخته اند و پای چوبین عمارت تاریخ را می جوند. آغاز و انجام تاریخ کجاست؟ کوبانی مسئله اش را از میانه های خروج طرح می کند.
در بحبوحه ی این سیلاب، کوبانی آینده را فراخوانده است و به نیرو و توان خویش میخواهد آن را از آن خود کند. نیروهای آینده با مقیاس کمّیِ زمان خطی سنجیده نمی شوند؛ آنچه می آید مرز میان گذشته و حال و آینده را برهم می زند. تاریخ دچار سکته می شود. زمانِ حالِ سرمایه در کوبانی متوقف می شود. مردم در آنجا کانتون هایی خودگردان را تشکیل داده اند و بالقوگیِ زندگی های اشتراکی را به تجربه نشسته اند و از آن دفاع می کنند. مردم نام این «آمده» را در شهرها فریاد می زنند و خواستار پیروزیِ آن هستند.
در شرایطی که اربابان حاکم بر سرنوشت ما، آنان که بدن های ما را دزدیده اند، جز موعظه های اخلاقی دیگر چیزی برای ارائه کردن به بشریت ندارند، باید به «گفتارها»ی ماکیاولی گوش سپرد که فن پیروزی اربابان را به بهترین شکل بر ما فاش کرده. او به بهترین نحو به جای ارائه ی مواعظ اخلاقی در مورد سیاست، در کتاب «گفتارها» به ما نشان می دهد که چگونه رومیان با اتکا به نفس، قدرت روحی و توان والای فکری، قادر به تحقق پیروزی و شکست امر کهنه شدند. او نخستین کسی بود که سیاست را به عنوان آری گویی به زندگی تعریف نمود و فاتحان را از آن رو شایسته ی پیروزی دانست که به تمامی نیروهای حیات انسانی خویش آری گفته اند
به ما می گویند آلترناتیو شما چیست؟ آلترناتیو ما زندگی ست. این ایجابیتِ کوبانی ست. آلترناتیو ما کوبانی شدن است. در جهانی که چندی پیش نانسی فریزر اعلام کرد فمینیسم به بنده ی سرمایه داری تبدیل شده، سیاست زنانه ی کوبانی یک آلترناتیو است.

رزمندگان کرد در برابر تهاجم‌ و پیش‌روی تروریست‌های "دولت اسلامی" مقاومت می‌کنند. به گفته منابع کردی، مدافعان شهر کوبانی توانسته‌اند یک تپه واقع در غرب این شهر را از دست شبه‌نظامیان اسلام‌گرای افراطی خارج کنند.
به گفته منابع کردی، رزمندگان کرد توانسته‌اند تروریست‌های "دولت اسلامی" (داعش سابق) را به عقب‌نشینی وادارند. نمایندگان "یگان‌های مدافع خلق" (وحدات حمایة الشعب) که در سوریه علیه اسلام‌گرایان می‌جنگند، روز سه‌شنبه (۱۴ اکتبر / ۲۲ مهر) گزارش داده‌اند که توانسته‌اند شبه‌نظامیان "دولت اسلامی" را از غرب شهر کوبانی بیرون برانند.
به گفته نمایندگان این گروه نظامی کرد در سوریه، کردها توانسته‌اند تپه استراتژیک "تل شعیر" را از دست "دولت اسلامی" خارج کنند. این تپه در حدود چهار کیلومتری غرب کوبانی و در مرز ترکیه واقع شده است. نیروهای "دولت اسلامی" این تپه را ده روز پیش تصرف کرده‌ بودند.


همه ی زنان انقلابی جهان را برای دفاع از آزادی فرامیخوانیم

به خلقمان و جامعه بشری اعلام می کنیم که به نمایندگی از تمامی زنان مبارزه می کنیم و انتقام زنان شنگال و زنانی که توسط این گروه سربریده شدند را خواهیم گرفت . همه ی زنان انقلابی سراسر جهان را فرا میخوانیم تا با حضور در خاورمیانه و کردستان برای آزادی بجنگنند.

ارین آفرین فرمانده زنان کوبانی
فرماندهی کل واحدهای مدافع زن " ی.پ.ژ " با اعلام آنکه کوبانی را به گورستان داعش مبدل می کنند می گوید انتقام تمامی زنان از جمله انتقام زنان شنگال را از داعش خواهند گرفت . این فرماندهی تمامی زنان را به صفوف ی.پ.ژ فراخوانده تا برای آزادی خود بجنگند.
فرماندهی کل ی.پ.ژ درباره مقاومت یکماهه کوبانی در بیانیه ای بار دیگر بر اراده مبارزانش برای تداوم دفاع و نبرد تأکید کرده است .
در متن این بیانیه آمده است : " به حضور بی نظیر مردم چهار بخش کردستان و جهان همزمان با مقاومت یک ماه اخیر ی.پ.گ و ی.پ.ژ و مردم کوبانی درود می فرستیم و با تکرار پیمان در برابر شهدای انقلاب تعظیم می کنیم . "
فرماندهی ی.پ.ژ می گوید در یکماه گذشته به جهانیان ثابت شد که شخصیت کرد آزاد و زن آزاد که دانش آموخته فلسفه زندگی آزاد هستند هیچگاه خاک و کرامتشان را ترک نخواهند کرد و هیچ نیرویی نمی تواند اراده ای که موتاثر از شهیدان است را درهم بشکند.
این بیانیه می افزاید ما زنان ، به خلقمان و جامعه بشری اعلام می کنیم که در صفوف ی.پ.ژ برای درهم کوبیدن داعش به نمایندگی از تمامی زنان مبارزه می کنیم و انتقام زنان شنگال و زنانی که توسط این گروه سربریده شدند را خواهیم گرفت .
فرماندهی ی.پ.ژ با تأکید بر آنکه با اراده شان تمامی امیدهای دشمنان را ناکام خواهند گذاشت می گوید هر وجب از خاک کوبانی را به گورستان اشغالگران مبدل می کنیم و مانند رفقا آرین میرکان ، روژدا و سما و صدها رفیق دیگر سوگند یاد می کنیم که از جانمان پلی برای آزادی و کرامت زنان و خلقمان بسازیم .
فرماندی واحدهای مدافع زن همچنین عموم زنان انقلابی سراسر جهان را فراخوانده تا با حضور در خاورمیانه و کردستان در صفوف ی.پ.ژ برای آزادی بجنگند

دقایقی پیش آسیه عبدالله، رهبر حزب اتحاد دموکراتیک کردستان سوریه صحبت کرد. او که اکنون در کوبانی است، گفت: معادله در حال تغییر است. نیروهای ما حملات وسیعی را علیه داعش آغاز کرده اند. تابلویی که او ترسیم کرد حکایت از شکست های پی در پی داعش و پیروزی های پی در پی کردها در کوبانی و اطراف آن دارد.
یگان های مدافع خلق هم امروز اعلام کرد در طول جنگ یک ماهه گذشته، دست کم ۱۲۹۴ عضو داعش کشته شده اند.
اطلاعیه از کوبانی
ی.پ.گ در اطلاعیه خود آورده:«حملات و پیشروی تبهکاران داعش به منظور اشغال کوبانی که از 15 سپتامبر آغاز و در 29امین روز ادامه دارد, در جبهه‌های شرقی, جنوبی و غربی متوقف شده است. نیروهای ما با پشتیبانی حملات هوایی ائتلاف بین‌المللی ضدداعش در جبهه‌ غربی و داخل شهر برخی نقاط را از وجود تبهکاران پاکسازی کردند.
در جبهه شرقی هم حملات تبهکاران صبح روز گذشته آغاز و تا نیمه‌های شب بی‌وقفه ادامه یافت. تبهکاران نتوانستند بخاطر مقاومت نیروهای ما پیشروی کنند و در طول روز به حملاتی انتحاری با استفاده از خودروهای بمبگذاری شده دست زدند. اما تمامی آن خودروها بدون اینکه آسیبی به ما برسانند, از سوی نیروهایمان منهدم شدند. در این جبهه در جریان درگیری‌ها 9 تبهکار داعش کشته شدند. نیروهایمان 7 قبضه کلاشینکف, یک خمپاره‌انداز و مقادیر زیادی مهمات نظامی دیگر را به غنیمت گرفتند.
در جبهه جنوبی هم تبهکاران بااستفاده از یک کامیون و یک دستگاه موتورسیکلت بمبگذاری شده به 2 حمله جداگانه دست زدند. نیروهای ما کامیون و موتورسیکلت را در میان خود تبهکاران منفجر ساختند. در جریان درگیری‌ها در این جبهه , تعداد زیادی از تبهکاران کشته و زخمی شدند, اما آمار دقیق آنها بدست نیامد. نیروهای ما در این درگیری 9 قبضه سلاح کلاشینکف را هم به غنیمت گرفتند.
در جبهه غربی هم مبارزان ما در روستای تل‌شعیر علیه تبهکاران به حمله‌ای گسترده دست زدند. در نتیجه این عملیات در این روستا, تپه استراتژیک واقع در نزدیک روستا از وجود تبهکاران پاکسازی شد. در این حمله هم 4 تبهکار کشته شدند. نیروهای ما در این درگیری هم 2 قبضه سلاح بی‌کی‌سی, یک کلاشینکف را به غنیمت گرفته و جنازه 3 تبهکار داعش به دست مبارزانمان افتاد».

Kurdistan
First Kobane refugees arrive in Kurdistan Region

Massive destruction inKobane after IS suicide attack

Amateur video shows massive destruction after what is said to be a suicide bomb attack by Islamic State targeting national hospital in the area near to the central bus station in Kobani.
15 October 2014 Wednesday 13:06



SIS Using Chemical Weapons against Kurdish Fighters in Kobane? [PHOTOS]


​طوال الأشهر الماضية وتلفزيون الآن يبحث في استخدام داعش للسلاح الكيماوي. في البداية، بحثنا فيما إذا كان داعش يستطيع الوصول إلى مخزون الكيماوي لدى نظام الأسد. وبالفعل، توصلنا إلى مصادر قريبة من مركز البحوث العلمية في برزة، دمشق، الذي يُعد "القيادة المركزية" لأسلحة الأسد للدمار الشامل (كيماوي وبيولوجي وحتى نووي). وعلمنا منهم أن النظام أعاد توزيع مخزونه في مناطق مختلفة من سوريا وأن هذه المناطق تتقاطع مع مناطق وجود داعش. المصادر لم تفصح عن هذه المناطق تخوفاً من أن تلفت انتباه داعش إليها.
وكان اختراقاً مهماً ما كشفت عنه مراسلة أخبار الآن، جنان موسى، عندما وصلت الشهر الماضي إلى لابتوب شاب داعشي خزّن فيه ملفات عن تصنيع السلاح البيولوجي خاصة الطاعون.
انتهاك داعش الجبهة العراقية منذ حزيران مكّنهم من الوصول إلى مخازن الكيماوي هناك. وبالفعل، ثمة تقارير تؤكد استخدامهم الكيماوي هناك خاصة الكلورين.
داعش يستخدم الكيماوي في كوباني

عکس/ مراسم سنگسار یک زن توسط گروه داعش / سنگسار در حکومت اسلامی ایران
قانونی است و سکینه محمدی به سنگسار محکوم شده است
به‌گزارش خبرگزاری آنا، در تصاویر زیر مراسم اجرای حکم سنگسار زنی به وسیله گروه اسلامی داعش و با حضور تعداد زیادی از مردم در استان «الرقه» مشاهده می‌شود.


سه شنبه, اکتبر 14, 2014 - 22:50
برای خواندن در منبع روی تیتر مطالب کلیک کنیم.
برای بزرگنمایی عکسها روی عکس کلیک کنیم.

۶ نظر:

ناشناس گفت...

زبیکه بی سواد عقده ای این مطلبی که از بابک سلیمی زاده گزاشتی کاملا ضد کرد ضد پکک ضد آنارشیسم است وبراساس دیدگاه چپ استالینیستس نوشته شده اصلا خودت خوندیش کله پوک عوضی

Rosa گفت...

زنیکه
بی سواد
عقده ای!!!
کله پوک
عوضی! ! !
نوشته ای
ضد کُرد
ضد پ ک ک
ضد آنارشیسم!!!
رزا: معلوم است که نوشته درست به قلب دشمن زده است!
بابک و مایند مونیتور و... را از ترجمه های
موقعیت گرایان
گی دوبور
ترجمه : بابک سلیمی زاده
میشناسم.
از متنهایشان که نقدی علیه در ساختار بودن کمپین یک میلیون امضا داشتند.
در مورد امین قضایی و تغییرش شنیدم و حالا بابک و استالینیست شدنش !!!
من در این متن بابک چیزی از استالین نیافتم.
بر عکس در کامنتی که شما گذاشتید به نفع پ.ک.ک. و کوبیدن روی برتری و ناسیونالیسم کُردی میتوان چهره ی استالین را خوب شناسایی کرد.
اما زشت ترین در کامنت شما حمله به زنان است.
من آنقدر سواد دارم که بدانم آنارشی ای که شما تبلیغش را میکنید همان بگور کردن رهایی زنان است.
پوستین میش آنارشی را در آورید تا کیر استالین را ملت ببینند.
جنبش زنان با قیچی های تیز منتظرند!

Rosa گفت...

نبرد کوبانی، جهان زنانه در برابر تاریخ مردانه

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=63035

کوبانی نه کمون پاریس است نه مه ۶۸ و نه حتی حماسه سیاهکل. تمام اهمیت آن در نیروی ایجابیت اش است، و در نفی وضع موجود که به صورت ساختاری با یادمان نوستالژیک مبارزه ها و انقلاب های گذشته پیوند خورده است. خاطره ای که "فراموش" نمی شود گاه خطرناک تر از خود "فراموشی" است
.........
نا به روایت ابوبکر البغدادی، خلیفه تروریست های داعش ، جهادیست ها اگر توسط مبارزان و گریلاهای زن کشته شوند دروازه ی بهشت به روی آنها بسته خواهد شد!
"وال استریت ژورنال" ماه گذشته در گزارشی با چند تن از جهادیست ها گفت و گو کرد. آنها که با "ماموریت شهادت" خود را به سوریه و عراق رسانده اند و گرفتار "حِبالاتُ الشّیاطین" شده اند در گفت و گو با این روزنامه گفته اند اگر قرار نیست به بهشت رویم پس چرا باید کشته شویم!
از سال ۲۰۱۲ تا سپتامبر ۲۰۱۴ بیش از ۷۰۰ تروریست داعش در روژئاوا - کوردستان سوریه - کشته شده اند که شمار کثیری از اینان به دست زنان از پای درآمده اند. زنان این گوشه از جهان در نبرد حماسی شان با داعش دست اندر کار زدودن "ابتذال شر" از ساحت هستی خود و دیگری اند.

هفت)
در دست هر یک از گریلاها و مبارزان کوبانی یک جلد کتاب "ابتذال شر" هانا آرنت دیده می شود، فقط تفنگ نه. کوبانی نه کمون پاریس است نه مه ۶٨ و نه حتی حماسه سیاهکل. تمام اهمیت آن در نیروی ایجابیت اش است، و در نفی وضع موجود که به صورت ساختاری با یادمان نوستالژیک مبارزه ها و انقلاب های گذشته پیوند خورده است. خاطره ای که "فراموش" نمی شود گاه خطرناک تر از خود "فراموشی" است. و اما نمی توان درباره ارهاب و تروریسم و نسبت آن با سرمایه داری نوشت و از ابن تیمیه و تابعین التابعین معاصرش غافل ماند. نشان دادن ترکیب پیچیده بنیادگرایی و سرمایه داری و نقش آن در خاورمیانه را فراموش نکنیم. ضمن اینکه راستش من به این دوگانه ی جنگ خوبی ها و بدی ها باور ندارم. اگر چه داعش شر مطلق است. یک بازخوانش پست مدرن و دیپلماتیک از بنیادگرایی و نئولیبرالیسم است. شخصا بر این باورم شمار کثیری از این تروریست های بین المللی پیوسته به داعش معلول دو چیزند؛ فقر و ژست و فانتزی، که هر دو خاستگاهش جهان سرمایه داری است. نگاه کن به بیوگرافی هاشان، به عکس هایی که با سرهای بریده زنان گریلا می اندازند. این همان یادآوری "فقدان" در معنای لاکانی اش است. ابوخطاب الکردی، که چند روز پیش در کوبانی کشته شد در یک ویدئو با اشاره به ئالای کردستان می گوید؛ "این ها به این پرچم می نازند و اما ما می خواهیم آن را به زیر بکشیم و پرچم یک رنگ اسلام را برافرازیم". در واقع او فقط میل سرکوب شده خود را به زبان می آورد. شک ندارم که مخاطب اصلی او بارزانی و اربیل سازان! هستند و همه ی آنها که حلبچه ی شهید را در فقر و مصیبت رها کردند که اگر این اتفاق نمی افتاد به خاستگاه سلفی ها تبدیل نمی شد. یا دستکم این گونه نمی شد. دیگر شهرهای کورد نشین هم همین طور. داعشی ها خود بزرگ ترین قربانیان فقر و مصیبت و این "جهل مرکب" هستند که دیریست خاورمیانه را در نوردیده است.

Rosa گفت...

هشت)
چه عکس ها و فیلم ها که از نان خالی و گوجه خوردن شان ندیده ایم. این قوت لایموت شان. یک ماه تمام هول و هراس محاصره. بی خوابی. بیداری های ناگزیر. چشم های خسته ی فرمانده ریدور خلیل و دکتر احمد شیخو. آوای اندوهگین ئارین که می خواند؛ تن من یا تن مردم / همه را با تن من ساخته اند... پیش از آنکه به حقله ی محاصره بیفتد و چاره ای جز خودکشی نداشته باشد؛ پیش از انفجار بزرگ.
تن ارهابیون داعش اما از گوشت و خون نیست از جنس روایات ابن تیمیَه است. از رنگ و لون کلمات خلیفه است؛ کافران را ذبح کنید... نفسک تبقی فی الجنه...
و اما؛ "ابو خطاب الکردی" روز دهم اکتبر در کوبانی به دست یک زن گریلا کشته شده است. داعش با انتشار تصاویر جسد الکردی، از او به عنوان فرمانده خود در جبهه جنوبی کوبانی نام برده است.
هویت مستعارش؛ این "ال" چسبیده به "کُردی"! و همه اسامی جعلی دیگرشان؛ ابومحمد الامریکی، الشیشانی، الچچنی... المعتصم بالله! آنها نه فقط روح و روان آدم ها که زبان و ذهنیت آنها را هم به شیوه ی خود "ذبح" می کنند. نشانه شناسی در دستگاه فکری داعش نقش پررنگی دارد. از رنگ و حروف پرچم سیاه شان تا نام گذاری ها و شیوه های شعار نویسی و تبدیل رسانه به نماد و فرم خشونت. مثلا از روز ۱۵ سپتامبر و آغاز حمله به کوبانی، اسم این شهر را "عین الاسلام" گذاشته اند! شهر دموکراتیک گریلاها را این گونه پیشاپیش از معنا تهی کرده اند. آنها از فتح کوبانی سخن می گویند اما در نهایت یک چیز می خواهند؛ ویرانی این شهر و آواره گی و قتل عام مردمانش؛ همان چیزی که در چیدمان تاتک های خاموش و دوربین های سراسربین ترکیه بر تپه های مجاور کوبانی و حملات ویرانگر هواپیماهای آمریکا و شرکاء معناگذاری شده است. نشانه ها دروغ نمی گویند.
فرمانده جبهه ی جنوبی کوبانی و مبارزان "ی.پ.ژ" زنی ست به نام ماسوومه سرایا. او چند ماه پیش در گفت و گویی از انقلاب روژئاوا در سال ۲۰۱۲ یاد کرده و چنین گفته است؛ "روزی ساعت ها کنار رود فرات قدم زدم و به رمان "موج"های ویرجینیا وولف فکر کردم. خودم را به صورت هر شش راوی آن می دیدم. همه چیز غریب بود اما می دانستیم که دارد اتفاقی بزرگ می افتد. شبیه یک مکاشفه...".
دستگاه رسانه ای غرب از همان ۱۵ سپتامبر و حمله همه جانبه ی داعش به کوبانی به استقبال سقوط این شهر رفتند. اما کوبانی نه در مدفن خبرها که در متن ها و شعرها و رمان ها خواهد ماند. این یک آرزوی رمانتیک نیست؛ نشانگری حقیقت است. سر بریده ی ئازاده هوسکانی است در برابر انگشت اشاره جهادیستی که خطاب به دوربین می گوید؛ زن یعنی برده!

Unknown گفت...

رفیق روزا جان سلام.متونی بیای تو اسکایپ ؟قربونت

RosaArchiv گفت...

ok