میدانم که فیتیله ها در انتظارند، چکمه ها برق میزنند. شعار پلاکاردها خشک شده و پرچم ها برای اهتزاز بی قرار و ما همگی به فکر خانه! که در نبودمان همه چیز آماده باشد. بچه هایی که درست روز 8 مارس قرار است پا بدنیا بگذارند. آنها که دقیقن همین روز در خانه می مانند و مریض! یک دنیا رخت های نشسته، سیبزمینی هایی که قرار نیست زودتر پخته شوند. پناهجویان تازه رسیده در راه برلین. آخرین ترجمه ها، آخرین برگه ها و اجازه ی خروج از هایم های پناهجویی در انتظار مهر دولتی. جورابهای لنگه به لنگه. آخرین بوسه ها و تپش این قلب بد مصب که قرار نیست آرام بگیرد.
ما جنگی نابرابر را آغازیدیم که پرچمش هرگز بر زمین نیفتاده!
امسال نیز بمانند هر سال در آینه نگاه کن. به دستانت بنگر. این مُشت توست که باید بر کله ی مردسالاری بکوبد. اینهمه تنها برای تو است، تا دستت نلرزد، تا مشتت بمانند ما گره شود. تا مُشتی شود قدرتمند...
خواهرانت سالهاست که خیابانها را فتح کرده اند و آخرین سنگر «خانه» در انتظار سرنگونی ست.
اشغال خانه ها آخرین سنگر و سخت ترین است!
آخرین حلقه ی زنجیر. انگشتت را آزاد کن تا مُشتی شود.
سیفون را بکش.
به ما در خیابان بپیوند!
آغوش ما برایت باز است،
به هم بپیوندیم.
دیگر وقتش است!
Turkey: Police clash with female activists ahead of Int'l
Women’s Day
https://youtu.be/aasp_ZsVavo
در اعتلاف مارش زنان رفقای آنارشیست نیز شرکت کرده و در سازماندهی آن بودند.
در اعتلاف مارش زنان رفقای آنارشیست نیز شرکت کرده و در سازماندهی آن بودند.
stanbul Valiliği tarafından yasaklanan 8 Mart Mitingi’nin
ardından, Kadıköy Rıhtım’da yapılması kararlaştırılan basın açıklamasına,
Polisin “alandan gidin” tehditlerine ve yoğun abluka, müdahaleye karşı,
sosyalist, devrimci, anarşist ve anarşist-komünist kadınlar “Jin Jiyan Anarşi”
sloganlarıyla yürüyüşlerini sürdürdüler. Anarşist Kadınlar ve Anarşist Komünist
Kadınlar (İstanbul) yan yana yürüdü.
FERMAN SARAYINSA, İSYAN KADINLARINDIR!
“Bizler ne
iktidar olmayı, ne de erkekle eşitlenmeyi istiyoruz. Özgür bir yaşam için
bizleri kapattığınız hücrelerimizi parçalayıp, sokaklara koşuyoruz.”
فیلمهای دیگر در زیر
8 Mart 2016 Kadıköy
Kadınlar polis ablukasına karşı "Jin Jiyan Azadi"
sloganlarıyla direniyor
Kadıköy'de
kadınlara polis saldırısı-6.3.2016
İstanbul Kadıköy 8 Mart basın açıklaması
İstanbul 8 Mart
Kadıköy
İstanbul Kadıköy'de polis saldırısı sonrası
اکسیون زیر آب در پاریس
A woman holds a placards which translates as 'Calais
outraged! Calais broken! Calais martyred!' during a demonstration in Paris on
March 7, 2016 by residents of the French Port town of Calais, calling for the
dismantlement of the migrant encampment known as the 'Jungle' which they insist
is effecting their livelihoods. Demonstrators ask that the Calais region,
through which pass hundreds of migrants and refugees, to be recognized 'in a
state of exceptional economic catastrophe.' AFP PHOTO / THOMAS SAMSON / AFP /
THOMAS SAMSON
۱۲ نظر:
salam tabrik 8 mart be xanomha rosa jan polis azaerbaicn emroz be monasebat roz eyde be ranedegan xanomhah gol hediye add polis torkiye az xejalat bere bemire
plz to sait iran golobal filmesho nega konid merci
روز جهانی زن ریشه در جنبش طبقاتی کارگران و مبارزۀ خونین پرولتاریا دارد. روز 8 مارس 1857 در اعتراض به سطح نازل دستمزدها و شرایط مشقت بار کاری، زنان کارگر کارخانجات نساجی آمریکا دست به تظاهرات زدند. پلیس بشکل وحشیانه ای تظاهرات زنان کارگر را سرکوب کرد که منجر به زخمی و دستگیر شدن عده ای شد. سالها بعد، 8 مارس 1907 کارگران زن صنایع نساجی آمریکا با خواست 10 ساعت کار روزانه دست به تظاهرات زدند که مجددا با سرکوب وحشیانه پلیس بورژوازی مواجه شد. سال بعد از آن کارگران با خواست های «حق رای زنان» و ممنوعیت کار کودکان به تظاهرات پرداختند.
بتدریج این روز، به روز نبرد طبقۀ کارگر با بورژوازی برای کسب شرایط بهتر کاری و حقوق اجتماعی تبدیل شد. در سال 1910 در دومین کنگرۀ سوسیالیستها «کلارا زتکین» پیشنهاد «روز جهانی زن» را داد که مورد موافقت کنگره قرار گرفت. با شروع جنگ امپریالیستی (جنگ جهانی اول) میلیونها مرد بعنوان گوشت دم توپ به جبهه های جنگ گسیل شدند که منجر به شکل گیری جنبش ضد جنگ بخصوص از سوی زنان کارگر شد. نقش تعیین کننده را در این رابطه، زنان کارگر روسیه تزاری و بخصوص کارگران صنایع نساجی پتروگراد ایفا کردند. در 8 مارس 1917 کارگران زن صنایع نساجی پتروگراد دست به اعتصاب زده و با خواست «نان و صلح» خیابانها را تسخیر کردند که عملا به جرقۀ انقلاب روسیه معروف است.
در سال 1913 زنان خواستار «حق رای» بودند و برای آن تلاش میکردند، اما با پایان یافتن جنگ جهانی اول، بورژوازی «حق رای» را به زنان بخصوص در کشورهای صنعتی چون آلمان، بریتانیای کبیر، ایالات متحدۀ آمریکا و غیره اعطا نمود. علت این امر، نه اظهار لطف بورژوازی، بلکه خود بورژوازی بر این امر آگاه بود که جنگ جهانی اول دور جدیدی از تاریخ را گشوده بود، سرمایه داری وارد دوران انحطاط خود شده بود و همانطوری که انترناسیونال کمونیستی در سال 1919 اعلام کرده بود، عصر «جنگ و انقلاب» شروع شده بود. دیگر پارلمان محتوای انقلابی خود را از دست داه بود، نمایشات انتخاباتی و سیرک پارلمان تنها در جهت تقویت توهمات دمکراسی بود. لذا بورژوازی در راستای منافع خود و برای مقابله با امر انقلاب کمونیستی شروع به تقویت توهمات دمکراتیک کرد و همچنان نیز ادامه میدهد که چپ دستگاه سیاسی سرمایه نقش بسزائی در این راستا ایفا می کند.
از ابتدای 1970 جنبشی تحت عنوان «فمنیسم» شروع به رشد کرد که ریشه ستم بر زنان را نه نظام سرمایه داری بلکه مردان ارزیابی میکرد و می کند. فمنیسم با هر نوع پسوندی (سوسیالیستی، انقلابی و غیره) یک ایدئولوژی ارتجاعی است و هیچ ربطی به جنبش کارگری و سنت های آن ندارد. طبق ایدئولوزی فمنیستی «مارگارت تاچر»، «هیلری کلینتون»، «آنجلا مرکل» و دیگر زنان بورژوا در کنار میلیونها زن کارگر، میلیونها بردۀ مزدی قرار می گیرند. دنیای زن کارگر با دنیای زن بورژوا بیگانه است. دنیای زن کارگر یعنی استثمار مضاعف، ستم مضاعف، تحقیر، فرودستی، خشم فرو خورده، بغض گلو و در یک کلام یک جهنم زمینی و واقعی که نظام وارونۀ سرمایه داری برای بشریت ارائه میدهد.
از صدای انترناسیونالیستی... بقیه مقاله در آن سایت موجود است
نوشتید: از ابتدای 1970 جنبشی تحت عنوان «فمنیسم» شروع به رشد کرد که ریشه ستم بر زنان را نه نظام سرمایه داری بلکه مردان ارزیابی میکرد و می کند. فمنیسم با هر نوع پسوندی (سوسیالیستی، انقلابی و غیره) یک ایدئولوژی ارتجاعی است و هیچ ربطی به جنبش کارگری و سنت های آن ندارد. طبق ایدئولوزی فمنیستی «مارگارت تاچر»، «هیلری کلینتون»، «آنجلا مرکل» و دیگر زنان بورژوا در کنار میلیونها زن کارگر، میلیونها بردۀ مزدی قرار می گیرند. دنیای زن کارگر با دنیای زن بورژوا بیگانه است. دنیای زن کارگر یعنی استثمار مضاعف، ستم مضاعف، تحقیر، فرودستی، خشم فرو خورده، بغض گلو و در یک کلام یک جهنم زمینی و واقعی که نظام وارونۀ سرمایه داری برای بشریت ارائه میدهد.
از صدای انترناسیونالیستی... بقیه مقاله در آن سایت موجود است...
رزا: این نوشته ی بیش از یک قرن پیش است! و برای امروز این پاراگراف بالا بهش اضافه شده برای نفرت پراکنی علیه فمینیسم. چرا که فمنیستها مخالف ماشین جوجه کشی شدن زنان بودند. در زمان استالین سقط جنین در جمهوری شوراها ممنوع شد و تا دهه ی 70 بود که بدلیل اوج جنبش زنان در آلمان غربی، آلمان شرقی از ترس "مشروط" آزاد اعلام کرد. حتی افرادی مثل تاچر از طرف فمنیستها بشدت بدلیل مواضع ضد زن و قوانین علیه مادران تنها زیر ضرب قرار گرفتند!
زنان مارکسی ایرانی بعد از جدایی از احزاب کمونیستی اکنون با ذره بین بدنبال مواضع طرفداری مارکس از فمینیسم می گردند چون جنبش زنان مترقی است. برای آپ تو دیت کردن حتی شروع به ترجمه کرده اند. اما در انترناسیونالیسم شما، هنوز مواضع شما ارتجاعی و استالینی مانده!
ظهور، افول و بازگشت فمینیسم مارکسیستی
http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=72515
• ما در این مقدمه مایلیم به چهار موضوع کلیدی مطرح شده اشاره کنیم: ۱. درک مارکس از مفهوم طبیعت. آیا مارکس تقسیم کار جنسیتی را «طبیعی» می‌دانست؟ ۲. شیوه‌ی تولید سرمایه‌داری و رابطه‌ی بین شیوه‌ی تولید ارزش و قلمرو بازتولید از جمله خانواده؛ ۳. تفاوت‌های اساسی بین درک مارکس و درک انگلس از منشاء ستم بر زن؛ ۴. مفهوم رهایی زن در فعالیت‌ها، روزنامه‌نگاری و زندگی شخصی مارکس. ...
سلام رفیق شوراها
مرسی از تبریک. آذربایجان و ترکیه شاید هر دو ترکی صحبت می کنند. اما در برخوردشان به زنان البته کاملن متفاوتند. زنان ترکیه در اعتلاف آنارشیستها دو روز قبل از روز جهانی به پیشواز رفته و بشدت زخمی و دستگیر شدند...
فعلن اروپا بدلیل "مشکل" پناهجویان چشمش را بسته و قرار است برای جلوگیری از ورود آنان به اروپا باز 2 میلیون یورو به دولت اردوغان کمک کنند!
ما که 8 مارس فقط خوردیم و خوابیدیم تنها حرکت انقلابی هم که زدم این بود که به مامان مذهبی ام تبریک نگفتم وقتی پرسید چرا دیگه نامه ی تبریک برام ننوشتی گفتم ننه جان اونجا که من پیش مهمونها از جنس زن دفاع میکردم و از خفت و بدبختی و کنیزمسلکی خانوم فاطمه زهرا در مقابل دیکتاتور علی میگفتم و تو ضایع ام کردی و ابرومو بردی باید فکر این روز رو هم میکردی...
البته نه اینکه من دوست داشته باشم بخورمو بخوابمو کاری نکنم نه!
اینجا کلا خبری نیست یه زمانی جو میگیرفت جلو در دانشگاه مثل گداها دست نوشته ای بالا میبردم بعد توسط همون دانشجوهایی که برای حمایتشون و بر علیه حراستشون چیزی نوشته بودم مسخره میشدم البته مراعات میکردند و زیر لب مسخره میکردند
خلاصه اینکه سایت رزا مثل یک مغازه شیرینی فروشی، اوممم، نه بستنی فروشی خوشمزه ای هست که من هرازگاهی میام سر میزنم و از پشت شیشه یه نیم نگاهی بهش میکنم و میگم به به کاش منم از اینا داشتم.
Nashenas Kamet shirin Man fekr mikonam to Nan Mixori Nemakdan Mishekani hata ager zange tefrih bashe.
زیاد سخت نگیر!
ما کماکان در اقلیت خواهیم ماند، چرا که حقیقت مثل زهر هلاهل است!
اگر قبولش کنند، پس باید علیه ستم مبارزه کنند و از عقاید ارتجاعی فاصله بگیرند. و اینهمه سخت است.
بیشتر انرژی ما، چه بخواهیم و چه نخواهیم، صرف بقا به مثابه "گونه" ای در اقلیت مانده و مبارزه با تنهایی مان میشود.
ما تنها هستیم چون نمیتوانیم شبیه آنها شویم!
آنها محبت ما را خواهانند، اما ارزشهای ما را نمی پذیرند. اما یادت باشد روزی از مادرت ممنون باشی. در ابتدای ورود تو به این جهان او به بقای ضد خودش کمک کرد. مادرک من با همان خردسالی یادم است که یکسال قبل از کلاس اول ، همه ی دانشش را نیز حتی به من انتقال داد. اگرچه با مدرک تحصیلی بالا، به کرات بجای افتخار به من، با سرشکستگی از من یاد میکند.
اما من هرگز دستش را بر پیشانی تبدارم فراموش نمی کنم!
دخترکانی که مسخره ات کردند، بخصوص وقتی که زیر لنگ و پاچه ی مردان سرمایه به زور و یا به اختیار قرار گیرند، پسرکی را بیاد خواهند آورد.
آن پسرک حامی که هرگز حمایتش را دریغ نکرد...
مردم معمولی اگرچه میدانند از ما فاصله بگیرند بهتر است!
اما در واقع ما فراموش شدنی نیز نیستیم.
روز 8 مارس روز همه ی زنان است.
نه بپاس خدماتشان،
بلکه بپاس رنج هایشان!
هنوز برای تبریک به مادر دیر نیست!
بوسه ای بر گونه اش بیشتر از صدها سخنرانی اثر دارد!
یادت باشد او فرصت آموختن کم داشته، و سیستم سلطه ی سهمگینی دارد.
اما کماکان قلب انسانها از مناسبات قدرت به دور است.
پس اول به سراغ آن برو:)
doreste dourud ber to rosa jan
نه عزیزجانان نمکدان نمیشکنم روزی نیست که زحمات پدر و مادر را فراموش کنم و به دیگران یاداواری اش نکنم.
اما آموزش هم خیلی زیاد بود چه تحصیل چه کتاب چه بحث چه دست نوازش کشیدن و بوسه و غیره...
شاید بهتر بود نمیگفتم مادر مذهبی!
چون احتمالا تصور کردید با یک پیرزن احمق مهربان و مردمدار طرف هستید!
اما نه شما با یک مادری که اتفاقا پیر و احمق هم نیست طرفید مثل خالخانباجی های شعر فروغ یا شایدم مادر و زن های همسایه ی ماهی سیاه کوچولو ....
بقول شاملو سخت است فهماندن چیزی به کسی که برای نفهمیدنش پول میگیرد.
مادر البته پول نمیگیرد ولی از طرف فامیلها حکم قدرتمند مادری غیرتمند را میگیرد.
امروز تبریک من به مادر یعنی قبول فشارهایی که برای ازدواج، حجاب، حیا به خواهرم میاورد یعنی قبول فشارهایی که او به من در همین مورد خواهد اورد، تبریک یعنی اینکه خواهرم دیگر مقاومت نکن من هم طرف ارتجاع هستم.
ولی اینبار با تبریک گفتن به فقط خواهرم با او هم جبهه شدم تا پیروزی نهایی.
البته ناگفته باقیست اینها طنز نیست یک مبارزه ی بزرگ است که جان حدود پنج شش نفر را نجات میدهد، منظورم ازدواج های زوری و فرزندان احتمالی از این ازدواج های زوری است ...
درد و دل به پایان رسید اما یاد نکته های مهیب تری افتادم که ادامه ندهم بهتر است...
Man fekr Mikonam shaxsan Adam Xobi hasti Ager gire teshkilati ve mosteghel bashi
متاسفم عزیز
من که هر روز در حال کاوش خود هستم، مبادا با دخالتگری بیجا رابطه ام را خراب کنم با کودک. در رابطه با مادر "حتی بهترینشان" رابطه ی دوستی داشتن سخت است، از طرفی کنارشان هم نمی شود گذاشت، بمانند پدران. تا زمانی که وابستگی شدید وجود دارد، از یک رابطه ی برابر عاطفی/اقتصادی نمیتوان گفت. شاید "مقطعی" بتوانی بهتر از دیگران حرفت را به کرسی بنشانی:) چون پسر هستی...
اگرچه من در یک خانواده ی کم مذهبی بودم اما از همان بلوغ ازشان فرار کردم. مشکل معمولن اتوریته است که در اشکال مذهبی/ایدئولوژیک اعمال می شود.
برایت آرزوی استقامت دارم.
و رهایی
ارسال یک نظر