۰۱ مرداد، ۱۳۹۲

کره‌ی زمین متعلّق به کیست؟ نوآم چامسکی ترجمه مهرداد امامی


کره‌ی زمین متعلّق به کیست؟
برای خواندن کل مقاله روی تیتر آن کلیک کنیم.
محو شدن مرزها و این چالش‌ها با مشروعیت دولت‌ها، مسائل اساسی‌یی را در مورد اینکه کرة زمین متعلق به کیست، به وجود می‌آورد. چه کسی صاحب اتمسفر زمین است که اجازه می‌دهد زمین با گازهای گرمازایی که از آستانه‌ای بسیار خطرناک گذشته‌اند، آلوده شود؟
یا اگر بخواهم از عبارت مردمان بومی در سرتاسر جهان استفاده کنم، چه کسی از سیارة زمین دفاع خواهد کرد؟ چه کسی حافظ حقوق طبیعت خواهد بود؟ چه کسی نقش مباشر منافع همگانی یا دارایی‌های عمومی-مان را بر عهده می‌گیرد؟
اینکه سیارة زمین اکنون به طور مبرمی نیازمند دفاع دربرابر فاجعة محیطی قریب‌الوقوعی است، مطمئناً برای هر فرد عاقل و فهمیده‌ای مبرهن است. واکنش‌های متفاوت به این بحران، چشم‌گیرترین ویژگی تاریخ معاصراند.
کسانی در خط مقدّم دفاع از طبیعت قرار دارند که اغلب «مردمان ابتدایی» نام گرفته‌اند: اعضای گروه‌های بومی و قبیله‌ای، مانند جمعیت‌های نخستین (First Nations) در کانادا یا بومیان (Aborigines) در استرالیا- یعنی باقیماندة افرادی که از تاخت و تاز امپریالیستی جان سالم به در برده‌اند. در خط مقدم یورش بر طبیعت نیز کسانی حضور دارند که خود را پیشرفته‌ترین و متمدن‌ترین افراد می‌دانند: یعنی ثروت‌مندترین و قدرت-مندترین ملت‌ها.
مبارزة برای دفاع از منافع همگانی اَشکال متفاوتی دارد. در سطح خُرد، این مبارزه هم اکنون در میدان تقسیم ترکیه در حال انجام است، جایی که مردان و زنان جسور در حال محافظت از یکی از آخرین بقایای همگانی استانبول از شرّ توپ جنگی تجاری‌سازی و نوسازی و قاعده‌ای خودکامه هستند که در حال ویران کردن این گنج باستانی است.
مدافعان میدان تقسیم در خط مقدم مبارزه‌ای جهان‌شمول به منظور حفظ منافع مشترک جهانی از شرّ نابودگرانی با همان توپ‌های جنگی‌اند- مبارزه‌ای که همة ما باید با فداکاری و عزم راسخ در آن شرکت کنیم، اگر امیدی برای بقای درخور انسان در جهانی بدون مرز، وجود دارد. این‌ها منافع همگانی‌مان هستند، می-توانیم از آن‌ها دفاع یا تخریب‌شان کنیم.

 رزا: مبارزه برای شهروند شدن ناشهروندان، مبارزه برای سهم مصرف برابر است. مبارزه برای جهانی بدون مرز، مبارزه برای نابودی سیستم کنونی، مبارزه ای با افقی فراتر است. رهایی نهایی انسان...
مبارزه برای برابری زنان و مردان قدم اول و مبارزه برای نابودی سیستم مردسالاری ،رهایی زنان و مردان است...
انسان معترض و خواستار حق برابر، لزوما خواهان برچیدن کل سیستم نیست. او برای سهم مصرف خود و حق برابر مبارزه میکند.
آنارشی اما رهایی انسان از مصرف شدن و کردن است...
آیا آنارشی از کانال مبارزات روزمره میگذرد؟
آنارشیستها پایان ظلم وستم، استثمار و ساختار طبقاتی را در آینده ای دور نمی بینند بلکه مبارزه امروز و در زندگی روزمره مان شکل می گیرد. آنها میخواهند که به آزادی بیشتری دست پیدا کنند و یا وضعیت کنونی حداقل کمی بهتر شود تا استثمار وسلطه گرایی کاهش پیدا کرده و آزادی فردی بیشتر شود. هر گونه مبارزه علیه نهادهای دولتی و مالکیت خصوصی، هرگونه اختلال در شرایط کنونی ویا هر افشاگری بر ضد دروغهای این اربابان کنونی میتواند اعتماد به نفس مردم را افزایش بدهد. هر گونه قدمی بر خلاف اقتدار های بیرونی (خاصه حکومت)، میتواند قدمی برای روحیه ی همبستگی بیشتر و به سوی آنارشیسم باشد...

 مقالات دیگر در زیر. برای خواندن آنها روی تیتر آن کلیک کنیم.
بهنام دارایی‌زاده - «پس از خودکشی محمد رهسپار، پناهجوی ایرانی ساکن شهر ورتسبورگ آلمان، شاهد شکل‌گیری موجی از اعتراض‌های پناهجویانی بودیم که همگی در شرایط سخت، طاقت‌فرسا و غیر انسانی زندگی پناهندگی به‌سر می‌برند
 اخبار روز: اعتصاب غذای ده ها پناهجو از کشورهای مختلف از جمله ایران، افغانستان، پاکستان، اتیوپی و نیجریه از روز جمعه ۲۸ ژوئن در میدانی در شهر مونیخ آغاز شد. اعتصاب کنندگان در بیانیه ای گفتند که این اعتصاب غذا یا به مرگ آنها منجر خواهد یا درخواست آنها مورد قبول دولت آلمان قرار خواهد گرفت.
اعتصاب کنندگان و حامیان آنها کمپی را درشهر مونیخ برپا کردند که هدف آن پایان دادن به سیاست های ضدپناهندگانی از جمله محروم کردن آن ها از اجازه کار و تحصیل است. شهردار شهر مونیح در واکنش به این اعتصاب غذا گفت قوانین و نتایج دادخواست های حقوقی با چنین تهدیدهایی تغییر نخواهد کرد.
نشریه ی چپ پرای یونگه ورلد با سخنگوی پناهجویان اعتصابی گفتگو کرده است:
مصاحبه سباستیان لوشرت با اشکان خراسانی
شماره ۲۸ مجله اینترنتی یونگه ورلد، تاریخ ۱۱ جولای ۲۰۱۳
ترجمه : مسعود سرابچیان
اشکان خراسانی، بیست و چهار ساله، در طول اعتصاب غذای پناهجویان در مونیخ سخنگوی آنها بود. وزیر امور داخلی‌ ایالت بایرن، آقای یواخیم هرمان ادعا می‌کند که مذاکرات به دلیل مصالحه ناپذیری و مواضع افراطی سرکرده پناهجویان (اشکان خراسانی) بی‌فرجام ماند و اعتصاب غذاکنندگان مورد بهره برداری آقای خراسانی واقع شده اند. شهردار مونیخ آقای کریستیان اوده از حزب سوسیال دموکرات سخن از ساختار فرماندهی اعتصاب غذای پناهجویان به میا‌ن آورده است و میگوید: آقای خراسانی جان پناهجویان را برای رسیدن به اهداف سیاسی خویش به خطر انداخته است.
آقای خراسانی به عنوان مخالف کمونیست رژیم ایران از سال پیش در آلمان به عنوان پناهنده سیاسی به رسمیت شناخته میشود.

Info: In der Jungle World ist ein Interview mit Ashkan Khorasani erschienen: Klick mich
 


هیچ نظری موجود نیست: