به دستهای مُشت شده: روزمان مبارک!
به رفقا در خانه های اشغالی: روزمان مبارک!
به گام های استوار: روزمان مبارک!
به مقاومت روژاوا: روزمان مبارک!
به زنانی که «نه» می گویند: روزمان مبارک!
به تمام قلبهایی که برای صلح می زنند: روزمان مبارک!
به تمام رفقای زندانی: روزمان مبارک!
باشد که بار دیگر سیاست مردان، ستمگران، و نیروهای سرکوبگر...
باشد که تمامی آنانی که بیشتر می خورند، تا بیشتر برینند!
تمامی آنانی که سهمشان از لذت را می خرند!
تمامی آنانی که جسد مُرده ی هم سیاره ای شان را نشخوار می کنند!
تمام آنانی که از زندگی، فقط مصرف کردن را آموخته اند!
باشد که
تمامی آنان
از ترس ما بلرزند!
روزی که بمانند کِرم های خاک
منتظر دفن تان هستیم!
برای هضم جهان مُرده ی شما،
معده ی ما بزرگ است!
در آتشی بزرگ از اسکناسهایتان
خواهید سوخت!
بدون هیچ ترحمی
بدون هیچ شیونی
بدون هیچ عاطفه
بدون هیچ عشق...
در یک روزِ پر از نور
از ماهِ مه
که زمین نفس می کشد از سرِ عشق
در خاکستر شما...
