رقص و شادی دختر و پسرهای ایرانی در خیابان‌های تهران.چهارشنبه سوری ۹۳
آتیش بزن
انجام پرشکوه جشنی ممنوع به نام چهار شنبه سوری ، یک
نافرمانی مدنی عمومی ست . شبی که ، همچون سالیان قبل ، جدالی قدیمی و سی و پنج
ساله مابین روشنائی و تاریکی در خواهد گرفت.
در جدال امسال مردم ایران با حکومت سیاه اسلامی ، بی
شک باز این مردمان ایرانندکه پیر و جوان و هلهله کنان و شاد زی بار دیگر در مصاف
نابرابر خود با منادیان جهل و سیاهی پیروز میدان خواهند بود.
این جشن ممنوع بر شما مبارک باد
!
تقارن چهارشنبه سوری با » ایام فاطمیه ِ» حکومت ِ
آخوندها ، سردارها ، سرهنگ ها و » حقوق دان » های قلابی ، همچون گذشته نمی تواند
خللی در عزم مردمان ایران برای شادزیستن ایجاد کند!
آژانس ايران خبر 92/12/27: «يك شاهد صحنه در تهران
در مورد مشاهداتش از جشن چهارشنبه سوري گفت، در خيابان جمهوري در اطراف ساختمان
آلومينيوم، مردم از پير و جوان بيرون آمده اند و در حال برگزاري جشن چهارشنبه سوري
هستند. صداي بمب و نارنجك در اين محل به گوش مي رسد.
آژانس ايران خبر 92/12/27: «يك شاهد صحنه، گزارشي كوتاه از چهارشنبه
سوري در تهران به اين شرح ارائه داد: در حال حاضر در خيابان ها مردم در حال
برگزاري مراسم چهارشنبه سوري هستند. خانواده ها بيرون آمده اند. آنها آتش روشن
كرده اند.
چهارشنبه سورى در تهران
http://youtu.be/C9MaUp0JL2w
چهارشنبه سوری is a fire
jumping festival, celebrated in Iran.
Wednesday
Light - Street Fireworks Party Before New Year
Loosely
translated as Wednesday Light, from the word sur which means light in Persian,[2]
or more plausibly, consider sur to be a variant of sorkh (red) and take it to
refer either to the fire itself or to the ruddiness (sorkhi), meaning good
health or ripeness, supposedly obtained by jumping over it,[2] is an ancient
Iranian festival dating back to at least 1700 BCE of the early Zoroastrian era.[3]
Also called the Festival of Fire, it is a prelude to Nowruz, which marks the
arrival of spring. The words Chahar Shanbeh mean Wednesday and Suri means red. Bonfires
are lit to "keep the sun alive" until early morning.[4] The
celebration usually starts in the evening, with people making bonfires in the
streets and jumping over them singing "zardi-ye man az toh, sorkhi-ye toh
az man". The literal translation is, my yellow is yours, your red is mine.
This is a purification rite.[5] Loosely translated, this means you want the
fire to take your pallor, sickness, and problems and in turn give you redness,
warmth, and energy. There are Zoroastrian religious significance attached to
Chahārshanbeh Suri and it serves as a cultural festival for Iranian peoples: Persian
Jews, Persian Muslims, Assyrians native to Iran, Persian
Armenians, Kurds, and Persian Zoroastrians
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر