رزا: با درج خبر اعتراض لخت در اینجا دوستانی سوال
کردند، اطلاعات کامل را در زیر قرار میدهم.
جدید: برای خواندن مصاحبه در منبع روی تیتر آن کلیک کنیم.
جدید: برای خواندن مصاحبه در منبع روی تیتر آن کلیک کنیم.
اولین فمن های ایرانی متولد شدند؟
مصاحبه با زن ایرانی که در اعتراض به اسلام سیاسی لخت شد.
روز هشتم مارس در پاریس چندین زن از کشورهای مختلف
خاورمیانه و شمال افریقا به خاطر آنچه حمایت از حقوق زنان در این مناطقه خواندند
عریان شدند. در این میان دو زن ایرانی نیز حضور داشتند خانم مریم نمازی و سولماز
وکیلپورمصاحبه با زن ایرانی که در اعتراض به اسلام سیاسی لخت شد.
خبر: در روز شنبه 8 مارس- 6 زن از
کشورهای ایران، تونس، مصر و الجزیره در جلوی ورودی موزه ی لوور پاریس در اعتراض به
حکم بیش از دو ماه زندان برای امینه صبویی (از گروه فیمن- تونس) و همچنین نابرابری
حقوقی زنان در این کشورها به اعتراض لخت، دست زدند. آنها دستگیر شده و پس از ثبت
مشخصاتشان نهایتن آزاد شدند. سازمانده این اعتراض لخت «صفیه لبدی» دلیل اعتراض را
زیر پاگذاشتن حقوق زنان در این کشورها اعلام کرد.
در این اکسیون از ایران مریم نمازی. شرکت کرد.
مریم نمازی فعال سیاسی کمونیست در عرصه‌هایی همچون مبارزه برای حقوق زنان،
مبارزه برای حقوق پناهندگان، مبارزه علیه جمهوری اسلامی و اسلام سیاسی است. وی در
حال حاضر مسئولیت کمیته مسلمانان سابق هلند را بر عهده دارد.
مریم نمازی، دبیر کنونی کمیته ارتباطات بین‌الملل حزب کمونیست کارگری
ایران و عضو کنونی کمیته مرکزی و دفتر سیاسی و هیات هماهنگی این حزب، از مسئولان
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی، عضو کنونی شورای مرکزی سازمان آزادی زن و از
برنامه سازان تلویزیون کانال جدید است. او مسئول و مجری برنامهٔ انگلیسی انترناسیونال
در تلویزیون کانال جدید و سردبیر کنونی نشریه «بریفینگ»، ارگان انگلیسی حککا، است .
بقیه ی عکسها اینجا
فیلم اعتراض لخت
08.03.2014
هذه حريّة المرأة أم عهر المرأة فهل
بتعرية جسدك تعتبرين نفسك تحرّرت ؟؟؟ نعم تحرّرت من العزّة والكرامة وأصبحت حقيرة
عاهرة هذا جوابي لك أيتها الساقطة
Amina Sboui : "La Tunisie d'aujourd'hui est
pire qu'au temps de Ben Ali"01.09.2013
http://youtu.be/JUD9i8N_9HY
A numberof Arab and Iranian women staged an unusual protest in the Louvre Art Museum’s Square to call for equality and
secularism on the occasion of the International Women’s Day.
Tunisian
activist Amina sboui, Egyptian Alia al-Mahdi Iranian Maryam Namazia and five other Arab and Iranian
women demonstrated fully naked and called, in French, for freedom, equality and
secularism.
خوب! امروز روز من است و میتوانم حسابی غرغر کنم یا خاطراتی تعریف کنم
که دلتان از ناراحتی بلرزد! شعار سر بدهم. فریادی به اعتراض بکشم. درد رنج های
زیادی را که شنیدم و یا خود متحمل شدم را توضیح بدهم؟ از جامعه ی مرد سالاری که در
مشرق زمین بسیار رایج ترست، انتقاد کنم؟ به انواع حق کشی زن ها در جوامع اسلام
زده، به سنگسار، به نداشتن حق طلاق، به ختنه، به ازدواج اجباری، نبود حق رانندگی،
به حقوق کاری نصفه نیمه، به عدم امنیت، به تجاوز، به اینکه من در قانون
اسلامی کلا نیمه و ناقص و یک دوم محسوب میشوم. به مذهب اجباری که دست بردار زندگی
ام نیست. به پاسپورت سفیدم که همیشه باید منتظر اجازه ی پدر، همسر، ملای مسجد
باشد. به خشونتی که علیه زنان اعمال میشود. وقتی کتک میخورم، جایی را ندارم که
شکایت کنم و یا دست کم حمایتی داشته باشم. اگر از همسرم جدا شدم به راحتی حق دیدن
فرزندم را از من میگیرند. به حس بردگی که کارفرما و رئیس و مدیر محل کارم در من
ایجاد میکنند. اگر همسرم هوس کند میتواند سه زن دیگر اختیار کند و ثواب دارد! اما
ممکن ست بخاطر وجود یک مزاحم در خیابان پلیس مرا به جرم فساد اخلاقی بازداشت کند.
دیه ی من متفاوت هست. لباس پوشیدنم، خندیدنم و حرف زدنم و تفریحم و آواز خواندنم
همه ی این ها تحت کنترل دیگران است. دیگرانی که من نمیشناسمشان. اما نمایندگان
غایبانی در آسمان ها هستند. این آسمان با آسمانی که من در آن فقط خورشید و ابر و
منظومه ی شمسی را میبینم خیلی فرق دارد! نهایت حق انتخابم هم در این است که اگر
پسر عمویم را که عقدمان را در آسمان ها ( این هم یکی دیگر از آن آسمان هاست ) بسته
اند نمیخواهم، پس میتوانم پسر خاله ام را انتخاب کنم.
اگر با موضوعی مخالفت کنم، نه تنها مردان بلکه زنانی هم هستند که با
تهدید و ارعاب و گاهی با عملی کردن تهدید نظیر اسید پاشی زندگی ام را دگرگون کنند.
باید پرده ی بکارت آزمایش شود تا همه از باکرگی ام و شاید از بی تجربگی ام مطمئن
بشوند. در مجموع، گرفتن زندگیِ یک زن کار آسانی ست. بخصوص وقتی در حوالی خاورمیانه
و کشورهای اسلام زده باشید. چون هرگز یک قاضی مسلمان حقی را به شما نخواهد داد.
صبرکنید. لیست بلندبالای اعتراضم هنوز ادامه دارد…
چی شد؟ شب رسیده؟ روز زن تمام شد؟! اما کدام موضوع میتواند برای مطرح
کردن مهم تر باشد؟ کدامش میتواند از بار مشکلاتمان کم کند؟ توجه دیگران را به کدام
نکته جلب کنم؟
اینها همه روزمره ی بغرنج یک زندگی ست که همه ی زنان به نوعی با آن دست
به گریبانند و برای مبارزه با دغدغه ها و ناحق ها تا پای جان هم میروند، تمامی
ندارد و خستگی ناپذیر هر روز به دنیا تلنگری میزند. به امید باز پس گرفتن آزادی و
برابری کامل.*
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر