در آستانه ی سال جدید شاشی بروی آتش! نشریه آتش ارگان زنان و جوانان مائویست

رزا: در آستانه ی سال جدید شاشی بروی آتش!
نشریه آتش ارگان زنان و جوانان مائویست بتازگی مطلبی از صدر حزب «باب آواکیان» به ترجمه وزین "رکسانا" منتشر کرده و بشدت به تناقض افتاده! بر طبق این مقاله اتحاد شوروی تا پایان سلطه ی استالین ، سوسیالیستی بوده اما فقط تا سال 1930 برای رهایی زنان برنامه داشته!
خوب از 1930 تا 1950 (یعنی دو دهه!) این استالین در حال چه کاری برای زنان و دختران شوروی بود؟ من قبول دارم هیتلر را نباید در این حوزه با استالین مقایسه کرد! هیتلر زنان را ماشین جوجه کشی کرد، اما استالین زنان را در دیکتاتوری پرولتاریا همزمان به چرخ مونتاژ کارخانه ها هم فرستاد! هیتلر نیازی به نیروی کار زنان نداشت و بجای آن از همان اردوگاه اجباری کار یهودیان و بقیه استفاده کرد! استالین اما اشتهایش زیاد و گولاک ها کفافش را نمیداد و همزمان زنان را هم به بیگاری گرفت.
آدولف و ژوزف هر دو زن را رحم ارتش و تولید نسل می دیدند. طلاق سخت و ازدواج آسان! هر دو مدال مادری می دادند. مادرِ فاشیست "خانه دار"، مادرِسوسیالیست ، کارگر هم بود! هر دو هموفوب. هیتلر همجنس گرایان را  همراه با یهودیان سوزاند و خاکستر کرد، استالین آنها را به اردوگاه کار اجباری و سیبری فرستاد! دانشمندان سوسیالیسم "علمی" برای آنان پیوند کیر و خایه زدند، یا در تلاش معالجه ی شوک الکتریکی!
سال 1933 قانون جرائم شوروی تصویب شد. تمام قوانین فقط مُهر استالین نداشتند. لنین هم به همراه بسیاری زنان سوسیالیست (کلونتای-نادیا کروپفسکایا-کلارا زتکین...) مخالف همجنسگرایان بود. انگلس و مارکس نیز...همه به اصلاح نژادی پرولتاریا باور داشتند. زیرکی تروتسکی بود که بی اعتبار شدن قوانین جرائم تزار روسیه را ، موافقت بلشویکها با رهایی زنان و همجنسگرایان جا میزد... چند سالی ارتش سرخ و چکا (سازمان امنیت شوروی) سرش گرم استحکام قدرت باد آورده بود. مثل خمینی ، لنین هم زیاد وعده داد! سالهای آزادی در ایران پس از انقلاب کوتاه بود تا قوانین شریعت رسمی و اجرایی شوند. همچنین بر زنان روس همان رفت که بر زنان ایران.  تروتسکی همان میرحسین موسوی است. او از دوران ناب محمدی "امام" لنین نوشت: رهایی زنان در اتحاد شوروی تا مرگ لنین!
اما آیا مردم ایران کُشتار دهه ی 60 در زمان نخست وزیری میرحسین موسوی را فراموش کردند؟ زنان-همجنسگرایان-آنارشیستها و فرودستان انقلابیون روسیه نیز کُشتار دهقانان و ملوانان و کرنشتاد را توسط تروتسکی/لنین فراموش نخواهند کرد...
دیکتاتوری "پرولتاریا" ی شوروی ها و حزب بلشویک ربطی به  کارگران روس نداشت و دیکتاتوری حزب بلشویک بود. همانگونه فاشیسم به مردم آلمان یا اسلام و قوانین شریعت به مردم ایران ربطی نداشت.  در 40 سالگی حکومت اسلامی و صد سالگی اتحاد شوروی تنها می ماند که بروی فاشیسم بشاشیم تا آتش اش شعله بر نگیرد.
سالی پر از مبارزه و پیروزی برای تمام فعالان ضد فاشیسم-کاپیتالیسم-هموفوب-سکسیسم-راسیسم-گونه ایسم- ایج ایسم.... آرزو می کنم.
علیه هر گونه اقتدار- پیش بسوی رهایی

مرتبط:
حزب کمونیست ایران (ماركسیست لنینیست مائوئیست)
واقعیت کمونیسم
رکسانا خرم نژاد

دروغ شماره 4: کمونيسم شکلي از توتاليتاريسم (تماميتگرايي) است. آدولف هيتلر و ژوزف استالين در پي تحميل سلطة «تام و تمام» بر جامعه بودند و اين کار را از طريق سرکوب هر جنبه از زندگي جامعه و فرد و ايدئولوژي کنترل فکري انجام مي دادند.
تئوري «توتاليتاريسم» (تماميت‌گرايي) کمونيسم را با فاشيسم مترادف مي‌کند ... ديکتاتوري پرولتاريا را با حاکميت فاشيستي يکسان مي‌پندارد ... و استالين و هيتلر را از يک جنس مي‌داند. اين تئوري، هيچ نيست مگر تحريف بيمارگونة واقعيت. اتحاد جماهير شوروي، آن زمان که سوسياليستي بود (از سال 1917 تا اواسط سالهاي 1950) و آلمان نازي (1932-1945) در کلية جوانب کليدي مانند، نظام اقتصادي، ساختارهاي سياسي و اجتماعي، اهداف و جهان‌بيني رهبري، قطب راهنماي ايدئولوژيک هر يک، طرق و راه‌هاي جامعه و تجربة زندگي مردمِ اين جوامع، تفاوت صد و هشتاد درجه با يکديگر داشتند.
واقعيت شمارة 3: يکي بشريت را از زنجيرهاي ستم رها و ديگري زنجيرهاي ستم را محکم کرد 
الف. زنان در جامعة شوروي و در آلمان
- برنامه حکومت نازي، منکوب کردن تام و تمام زنان بود. نازي‌ها زنان را از نيروي کار بيرون راندند و برنامه‌شان تبديل زنان به مادران باردار و فرمانبردار سرزمين پدري بود. شعار حکومت نازي براي زنان «آشپزخانه، بچه، کليسا»2 بود. «رُل مدل» يا الگويي که در مدياي دولتي، نظام آموزشي و در فرهنگ تبليغ مي‌شد، مردِ «آريايي» بود: يعني، يک مرد پدرسالار و جنگ‌سالارِ نژادپرست.
- موضع شوروي، رهايي زنان بود. در دهة 1920 و دهة 1930، جامعة شوروي  سنت‌ها و الگوهاي جنسيتي سنتي که زنان را برده مي‌کرد، از جمله قانون شريعت را به چالش گرفت. حق طلاق و حق سقط جنين قانوني به سهولت در دسترس بود. در هيچ جامعة ديگر و در هيچ برهة تاريخ، مساله ريشه‌کن کردن ستم بر زن تا اين حد، برجسته نشده بود. زنان در شمار بزرگ و بي‌نظير به نيروي کار پيوستند که از مراقبت‌هاي پس از زايمان و تسهيلات مهد کودک برخوردار بودند. تلاش‌هاي عظيمي شد تا در ميان ملل اقليت، مراقبت‌هاي پس از زايمان بهتر شود.
اما در اواسط دهة 1930 حکومت با مشاهدة خطر فزايندة جنگ، نياز به تثبيت جامعه را ديد و در اين راستا، برخي اقدامات اجتماعيِ راديکال را واژگون کرد و منع سقط جنين يکي از آن‌ها بود. اين يک عقب‌گرد تاسف‌بار بود. اما زنان کماکان، نقش مهمي در حيات سياسي، اقتصادي و فرهنگي جامعه بازي مي‌کردند.

وبسایتهای "چپ" فارسی زبان در تلاش برای گسترش نفرت علیه همجنسگرایان!

عشق و نفرت هم زمان چپ ها و همجنس گرايان از هم ديگر/ جهانگیر شیرازی