۰۱ بهمن، ۱۳۹۳

پناهجویان زندانی در گینه ی نو (مانوس) را از تشنگی و گرسنگی می کُشند/ استرالیا

در پی شورش و اعتصاب غذای پناهجویان زندانی در گینه ی نو (مانوس) دولت استرالیا تحویل آب و غذا به کُل زندانیان را ممنوع کرده است.
Protests, hunger strikes and no running water in Australian asylum detention camp on Manus Island



عکس پیتر داتون، وزیر جدید امور مهاجرت استرالیا
رزا:  یکسال از کُشتن دو جوان 23 و 24 ساله ی ایرانی در زندان پناهجویان استرالیا در گینه ی نو میگذرد. اکنون از تاریخ 13 ژانویه بیش از 700 پناهجوی زندانی مانوس (گینه ی نو) شورش کرده و برخی از آنها با دوختن لب ها در اعتصاب غذای خشک به سر میبرند.
یک دلیل بالا گرفتن ناآرامی‌ها در حال حاضر این است که به شمار زیادی از افرادی که به‌تازگی به‌عنوان پناهنده به رسمیت شناخته ‌شده‌اند گفته شده که به زودی به کمپی دیگر در لورنگا، مرکز استان مانوس در پاپوآ گینه نو، منتقل می‌شوند که از نظر پناهندگان امنیت لازم را دارا نیست.
همزمان به دستور دولت استرالیا تحویل آب و غذا به کمپ پناهجویان در جزیره ی مانوس/ گینه نو ممنوع است. اظهارات پناهجو در آخر فیلم بالا. پناهجویانی که در اعتصاب غذا هستند با نامه ای وصیت کرده اند که در صورت مرگ از گرسنگی، اعضای بدن خود را به مردم استرالیا اهدا میکنند. اینجا

پس از اهدای اعضای بدن جوان 23 ساله (حمید کهازایی) در سال پیش اینجا
 گویا دولت استرالیا با بستن آب بروی زندان پناهجو در مانوس ( گینه ی نو)  در پی تجارت با اعضای بدن پناهجویان، تحویل آب و غذا را به بقیه ی پناهجویان که شورش کرده اند و در اعتصاب غذا نیستند، متوقف کرده است.
باری
جوانان ما بدلیل شرایط مخوف دیکتاتوری اسلامی از کشور فراری هستند، 
حیف این قلبهای جوان که در پیکر کفتار بتپد.
اعتصاب غذا را متوقف کنید.
گارد زندان را خلع سلاح کنید.
درهای زندان را از جا بر کنید.
یک روز در آزادی زنده بودن، 
بهتر است از سالها زیر چکمه ی زندانبانان.

  Hamid Kehazaei
عکس زیرحمید کهازایی (24 ساله) که بر اثر عفونت پا و سرایت آن به تمام بدنش فوت کرد.
حمید خزائی در ابتدا به عفونت ساده‌ی پا دچار شد. اما عفونت به همه بدن او سرایت کرد و باعث مرگش شد. فعالان حقوق پناهجویان می‌گویند به خزائی در زمان لازم خدمات پزشکی ارائه نشد.

Reza Berati
رضا براتی، پناهجوی 23 ساله که در  پاپوآ گینه نو، زیر مشت و لگد پلیس استرالیا به قتل رسید.
پارلمان استرالیا دولت را مسئول مرگ پناهجوی ایرانی دانست

در جریان این درگیری یکی از پناهجویان از پشت سر مورد حمله یکی از ماموران امنیتی قرار می‌گیرد. این مامور گردن پناهجو را می‌گیرد و شکافی افقی به طول ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر در گلوی او ایجاد می‌شود.
این پناهجو زنده می‌ماند اما به گفته سخنگوی کمیته مستقل تحقیق، او بسیار شانس داشته که توانسته جان سالم به در برد. دو پناهجوی دیگر نیز به شدت مجروح شده‌اند؛ یکی از آن‌ها بینایی چشم راستش را از دست داده و دیگری مورد اصابت گلوله قرار گرفته است.

برای اطلاع بیشتر (مقاله، فیلم) در همین بلاگ روی اینجا کلیک کنیم.

موزیک ویدئو پناهنده ها در ناورو و جزیره مانوس
فیلم 30 دقیقه ای از پشت پرده ی زندان مانوس
Manus and Nauru: The Inside Story

CloseManus and Nauru






صدها پناهجوی معترض در کمپ پناهجویان جزیره‌ "مانوس" می‌گویند احساس امنیت نمی‌کنند و خواستار انتقال هر چه سریعتر به استرالیا هستند. بسیاری از سه‌شنبه دست به اعتصاب غذا زده‌اند، لب‌هایشان را دوخته‌اند یا حتی تیغ بلعیده‌اند.
روز آغاز اعتصاب غذا (۱۳ ژانویه) در کمپ پناهجویان در جزیره مانوس در پاپوآ گینه نو

چند روزی است که کمپ پناهجویان در جزیره "مانوس" واقع در پاپوآ گینه نو، ناآرام است. فوریه سال گذشته رضا براتی، شهروند ایرانی ۲۳ ساله، در این کمپ جان خود را از دست داد. وزیر وقت امور مهاجرت استرالیا، اسکات موریسون، پس از گذشت سه ماه از آن واقعه گفته بود که رضا براتی از پشت سر مورد حمله یکی از کارکنان "سپاه رستگاری" قرار گرفته که یک بنیاد خیریه مسیحی بریتانیایی است. حال دو مرد اهل پاپوآ گینه نو متهم به قتل وی شده‌اند. سازمان کمک به پناهندگان وابسته به سازمان ملل بارها از وضعیت زندگی پناهجویان در این جزیره انتقاد کرده است.

به گزارش رسانه‌ها، تنش‌ها در جزیره "مانوس" بار دیگر بالا گرفته و اعتصاب غذای پناهجویان وارد روز پنجم شده است. خبرها حاکی از آن است که روز جمعه گذشته بین ماموران امنیتی و معترضان درگیری رخ داده است؛ البته مقامات استرالیایی و پاپوآ گینه نو این گزارش‌‌ها را تکذیب می‌کنند.

به گزارش روزنامه "ایندیپندنت" به نقل از وکلای پناهجویان، یک دلیل بالا گرفتن ناآرامی‌ها در حال حاضر این است که به شمار زیادی از افرادی که به‌تازگی به عنوان پناهنده به رسمیت شناخته ‌شده‌اند گفته شده که به زودی به کمپی دیگر در لورنگا، مرکز استان مانوس در پاپوآ گینه نو، منتقل می‌شوند که از نظر پناهندگان امنیت لازم را دارا نیست. از زمان کشته شدن رضا براتی ماه فوریه سال پیش و ادامه رفتارهای غیردوستانه از سوی مردم و سیاستمداران منطقه، پناهندگان نگران امنیت و جان خود هستند.

"دولت استرالیا ما را گروگان گرفته است"

پناهجویان از سه‌شنبه گذشته (۱۳ ژانویه / ۲۳ دی) به دلیل ترس‌هایی که دارند و نیز به خاطر دیگر مشکلات خود، از جمله اقامت طولانی مدت در محیطی بسته و نبود آب و امکان استحمام، دست به اعتصاب غذا زده‌اند. برخی از پناهجویان از ۱۸ ماه پیش تا کنون در کمپ پناهجویان در "مانوس" در انتظار آن‌اند که مقامات درباره وضعیت آنان تصمیم بگیرند.

به گفته گروه‌های مدافع حقوق پناهجویان نیز، چند صد تن از پناهجویان در اعتصاب غذا به سر می‌برند. حدود ۴۰ نفر از آنان لب‌های خود را دوخته‌اند. چهار پناهجوی پاکستانی پس از خوردن پودر رختشویی و دو پناهجوی ایرانی پس از بلعیدن تیغ به بیمارستان منتقل شده‌اند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، پناهجویان می‌گویند که دولت استرالیا ما را گروگان گرفته تا دیگران را از آمدن به استرالیا بترساند.

"ترجیح می‌دهم بمیرم تا این وضعیت را تحمل کنم"

خواهر یک پناهجوی ۳۹ ساله مصری که در اعتصاب غذا در "مانوس" به سر می‌برد به فرستنده استرالیایی "ای‌بی‌سی" گفته است که می‌ترسد برادرش بمیرد. این زن که خود را "سمر" معرفی کرده، گفته است: «وقتی با او صحبت کردم و پرسیدم چه اتفاقی افتاده، به من گفت که تیغ قورت داده و لبش را می‌دوزد. پرسیدم چرا؟ گفت می‌خواهم بمیرم. به من گفت همه بدنش سفید و پاهایش کبود است

یان رینتول، یکی از سخنگویان سازمان کمک به پناهجویان در استرالیا دیروز شنبه (۱۷ ژانویه) گفت که پناهجویان می‌ترسند حمله فوریه سال گذشته تکرار شود.

به گزارش "ایندیپندنت"، در این میان مقامات رسمی استرالیا تایید کرده‌اند که رضا براتی توسط یک گروه از نگهبانان و مردم محل که فوریه گذشته با خشونت به کمپ پناهجویان وارد شده بودند مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود. گزارشی که به دستور مجلس سنای استرالیا در این مورد تهیه شده نشان می‌دهد که خشونت سال گذشته "آشکارا قابل پیش‌بینی" بوده و اینکه دولت به "وظیفه خود" برای حفاظت از جان ساکنان "مانوس" عمل نکرده است.

همچنین طبق این گزارش، شمار بالایی از کارکنان داخل محل سکونت پناهجویان و تعداد کمی از کارکنان خارج از این محل در اعمال خشونت علیه ساکنان کمپ شرکت داشته‌اند.

دولت استرالیا که مصمم است مانع ورود پناهجویانی شود که خود را با قایق و پس از سفری خطرناک از راه اقیانوس هند به سواحل این کشور رسانده‌اند، به معترضان اخطار داده که هیچگاه نخواهند توانستند به خاک استرالیا پا بگذارند. در حالیکه پاپوآ گینه نو با زندگی پناهجویان در خاک خود موافقت کرده است. اما آینده تازه‌واردان در این کشور تیره است. بیشتر مردم پاپوآ گینه نو در فقر شدید به سر می‌برند و شمار بیکاران در این کشور بسیار بالاست.

هم اکنون وضعیت در "مانوس" روشن نیست. برخی تصاویری که برای خبرگزاری‌های استرالیایی فرستاده شده‌اند، نشانگر زخمی بودن پناهجویان هستند و برخی ماموران امنیتی را با تجهیزات ضد شورش نشان می‌دهند.

موضع‌گیری سیاستمداران

وزارت امور مهاجرت استرالیا روز شنبه اعلام کرد که گزارش‌هایی که درباره بروز خشونت در کمپ پناهجویان در "مانوس" منتشر شده صحت ندارد و اکثریت پناهجویان آرام هستند. یک سخنگوی این وزارتخانه نیز گزارش برخی رسانه‌ها را مبنی بر اینکه نگهبانان با برخی پناهجویان با خشونت رفتار کرده‌اند تکذیب کرد.

همچنین به گزارش فرستنده "ای‌بی‌سی" به نقل از یک سخنگوی دولت پاپوآ گینه نو، "برخورد فیزیکی بین نگهبانان و پناهجویان رخ نداده است".

وکلای پناهندگان دیروز گفتند که پناهجویان درهای ورودی به محل اقامت خود را بسته‌اند و اجازه ورود به کسی نمی‌دهند.
پیتر داتون، وزیر جدید امور مهاجرت استرالیا


پیتر داتون، وزیر امور مهاجرت استرالیا ، تایید کرده است که برخی از پناهجویان در اعتصاب غذا هستند و برخی "خودآزاری" می‌کنند. او افزوده است که به پناهجویان پیشنهاد شده از کمک‌های درمانی استفاده کنند.

پناهجویانی که در کمپ "مانوس" به سر می‌برند روز جمعه گذشته در نامه‌ای به وزیر امور مهاجرت استرالیا نوشته بودند: «اگر دولت استرالیا ما را از پاپوآ گینه نو خارج نکند، ما در اینجا خواهیم مرد. خواهش می‌کنیم ما را به استرالیا ببرید، وگرنه در اینجا می‌میریم

پناهجویانی که در اعتصاب غذا به سر می‌برند در نامه‌ای دیگر ترس خود را از زندگی در پاپوآ گینه نو بر زبان آورده‌اند و اینکه ترجیح می‌دهند بمیرند.

اما پیتر داتون که به تازگی به جای سیاستمدار تندروی سترالیایی اسکات موریسون به وزارت رسیده، گفت که تغییری در سیاست این کشور بوجود نخواهد آمد.

داتون گفت که پیامش به آنان که در "مانوس" زندگی می‌کنند این است که تصمیم دولت استرالیا پا برجاست و آنها نمی‌توانند وارد خاک استرالیا شوند.

از میانه سال ۲۰۱۳ پناهجویانی که خود را از راه اقیانوس هند به سواحل استرالیا می‌رسانند به پاپوآ گینه نو یا نائورو منتقل می‌شوند تا در موردشان تصمیم گرفته شود. آنان که به عنوان "پناهجوی واقعی" به رسمیت شناخته شوند اجازه انتقال به پاپوآ گینه نو یا کامبوج را می‌یابند و باقی اخراج می‌شوند.

یکی از سیاستمداران حزب سبزهای استرالیا، خانم سارا هانسون یانگ، روز گذشته خواستار انجام تحقیقات مستقل درباره وضعیت زندگی پناهجویان و آنچه بر آنان می‌گذرد شد. او گفت که می‌فهمد چرا برخی پناهجویان حاضر به قبول کمک درمانی نیستند. او افزود: «عدم پذیرش کمک درمانی به معنای این است که پناهجو ترجیح می‌دهد بمیرد تا در آنجا درد بکشد، و این موقعیتی دردناک است که دولت باید به آن رسیدگی کند

هانسون یانگ خطاب به پناهجویان گفت:«من از همه کسانی که در این مرکز زندگی می‌کنند درخواستی دارم؛ خواهش می‌کنم به خود آسیب نرسانید

همچنین رانی نایت، نماینده جزیره "مانوس" در پارلمان، از دولت استرالیا خواست که وضعیت پناهجویان را هر چه زودتر روشن کند. او گفت: «برخی از آنان حدود دو سال است در کمپ هستند؛ آن‌ها انسان‌اند

Manus Island hunger strike protest, Mike compound, 13 January

Manus Island asylum seekers protest amid self harm and hunger strikes video Australia news The


Protests by Manus Island detainees continue over the weekend resulting in the deployment of police with riot gear. The highest levels of unrest are reported in Delta and Oscar camps. Hunger strikes are also said to be ongoing. Water supplies were disrupted for much of Saturday and tensions rose further as police threatened to carry out a sweep for contraband phones being used to record and disseminate this kind of footage.

Asylum Seekers Refuse To Eat And Protest At Manus Island

Asylum seekers have also written to Manus Island service providers asking that their organs be donated should they die in detention

    Asylum seekers began protests last week at Australian-run Manus Island
    They are demanding the immigration department halt a scheduled transfer of 50 male detainees to temporary, insecure housing in Lorengau
    Up to 700 people have been refusing to eat and some have sewn their lips


Manus Island asylum seekers protest amid self harm and hunger strikes video Australia news The

Manus hunger strike protest

Manus Insider

A Manus Island migration agent turned whistleblower speaks exclusively to Dateline, saying the asylum seeker processing there is 'fake'.


Protesting asylum-seekers in Manus Island centre

Australian and PNG authorities must respect asylum seekers’ right to protest


Reza Berati and Hamid Kehazaei

Close Manus and Nauru


We hoped Reza's death would be the wake up call our Government needed. Time went by, charges weren't laid, conditions didn't improve and innocent people still sat in limbo on Manus. The Government's inaction proved fatal for another young man from Iran, Hamid Kehazaei. The truly tragic thing about Hamid's death was that it was so preventable. He died from an infection that resulted from a cut on his foot.

Not long after Hamid's death, we heard allegations of sexual abuse inside the
Nauru detention centre. This is the place which our Government has deemed suitable and safe to send women and young children.

Enough! Australians no longer want to see these injustices being perpetrated in our name. Sign on to call for a more compassionate Australia and demand the Government put an end to the shame that is Manus and Nauru, once and for all.

The current unrest follows the violence of February 2014, when security staff and police entered the living compounds at the detention centre, assaulting detainees with sticks, machetes and guns. 

Reza Berati, a 24 year old Iranian, was killed in the violence and at least 62 other detainees were injured. 

Only two arrests have been made in relation to the death of Mr Berati and no one has been prosecuted. 

Since that time, asylum seekers have reported to Amnesty International that they continue to receive threats from local staff and people. 

Detainees also have communicated their fears about the risks they feel they will face if relocated into the local community following recognition of their refugee status
به نقل از روزنامه گاردین، نتیجه یک تحقیق پارلمانی در استرالیا روشن ساخت، خشونتهایی که به کشته شدن رضا براتی در بازداشتگاه واقع در جزیره مانوس (در پاپوا گینه نو)منجر شد، کاملا قابل پیش‌بینی بود و دولت استرالیا مسئول مرگ او است.

گزارش 156 صفحه ای کمیته تحقیق پارلمانی ثابت کرد قصور دولت استرالیا در رسیدگی مناسب به وضعیت پناهجویان و تراکم بیش از حد جمعیت در مرکز نگهداری آنها، غیرایمن بودن تاسیسات نهایتا به مرگ این فرد انجامید.

طبق آن گزارش: آن رویدادها کاملا قابل پیش بینی بود و امکان پیشگیری از آنها وجود داشت و کمیته پارلمانی با توجه به شواهد موجود به این نتیجه رسیده است که دولت استرالیا در انجام وظیفه اش در حفاظت از پناهجویان از جمله رضا براتی در برابر آسیبهای احتمالی قصور کرده بود.

گفته می شود کارکنان آن مرکز با چماق به او حمله کرده و سپس یک سنگ به سرش کوبیده بودند که به مرگ وی انجامید.

دو مرد اهل پاپوا گینه نو که در آن بازداشتگاه کار می کردند، متهم به قتل براتی اند و انتظار میرود محاکمه آنها سال آینده آغاز شود.

در گزارش پارلمانی تصریح شده است که استرالیا عملا کنترل آن مرکز را بر عهده داشت و باید به خانواده براتی و دیگر افرادی که مجروح شده اند، غرامت بپردازد. طی آن خشونتها، یک مرد هدف گلوله قرار گرفت و یک نفر دیگر کور شد.

در همین ارتباط، دکتر گراهام تام از عفو بین الملل و هماهنگ کننده امور آوارگان در استرالیا گفت که پناهجویان و آوارگان در مانوس هنوز در امان نیستند و هیچ اقدامی توسط دولت استرالیا برای حفاظت از پناهجویان نگرفته است.

بر اساس این گزارش، روز یک‌شنبه ۱۶ فوریه پناهجویان مستقر در اردوگاه پاپوآ (گینه جدید) خواهان پاسخ دادن به سوالاتشان درباره سرعت و روند رسیدگی به تقاضای پناهندگی‌شان بوده‌اند و این‌که بعد از تایید پناهندگی‌شان باید کجا اقامت کنند.
این تجمع تا غروب بدون گرفتن پاسخ از سوی مسئولان ادامه پیدا می‌کند و زمانی که درهای اردوگاه برای ورود شام باز می‌شود، ۳۵ نفر از پناهجویان سعی می‌کنند تا از اردوگاه خارج شوند.
در این زمان نیروهای امنیتی با پناهجویان درگیر شده و زد و خورد آغاز می‌شود. در جریان این درگیری یکی از پناهجویان از پشت سر مورد حمله یکی از ماموران امنیتی قرار می‌گیرد. این مامور گردن پناهجو را می‌گیرد و شکافی افقی به طول ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر در گلوی او ایجاد می‌شود.

این پناهجو زنده می‌ماند اما به گفته سخنگوی کمیته مستقل تحقیق، او بسیار شانس داشته که توانسته جان سالم به در برد. دو پناهجوی دیگر نیز به شدت مجروح شده‌اند؛ یکی از آن‌ها بینایی چشم راستش را از دست داده و دیگری مورد اصابت گلوله قرار گرفته است.

به‌ گزارش خبرگزاری آلمان در این روز ۷۰ پناهجوی دیگر هم زخمی شدند.

هیچ نظری موجود نیست: