آنارشیست عاشق

"انقلاب فکری همواره مقدم بر انقلاب مسلحانه است." ~ وندل فیلیپس

شکستن زنجیره ی پدران: آنارشیسم و آنارکا-فمینیسم
با آنکه مخالفت با دولت، حکومت و اشکال مختلف آتوریته از جایگاه مستحکمی در بین فمینیست های قرن 19 میلادی برخوردار بود، جنبش اخیر فمینیستی که در دهه ی 60 آغاز شد، ریشه در پراکتیس های آنارشیستی داشت. واژه ی آنارکا-فمینیسم از اینجا به دست می آید و به زنان آنارشیستی اطلاق می شود که در درون جنبش های بزرگتر فمینیستی و آنارشیستی فعالیت می کنند تا یادآور عقاید و اصول این جنبش ها باشند.
آنارکا-فمینیست های مدرن عقاید خود را بر اساس عقاید فمینیستی آنارشیست های قبلی - هم زن و هم مرد - بنا نهاده اند. در واقع، آنارشیسم و فمینیسم همواره پیوند بسیار نزدیکی با هم داشته اند. علاوه بر این، بسیاری از فمینیست های برجسته، آنارشیست نیز بوده اند که می توان از این قبیل از پیشگامانی همچون مری ولستون کرافت (به انگلیسی: Mary Wollstonecraft - نویسنده ی کتاب A Vindication of the Rights of Woman)، کمونار لوئیس میشل (به انگلیسی: Communard Louise Michel) و آنارشیست های آمریکایی (و مبارزان خستگی ناپذیر رهایی زنان)، ولترین کلر (به انگلیسی: Voltairine de Cleyre) و اما گلدمن (به انگلیسی: Emma Goldman) نام برد. [1]
http://se-rahi.blogfa.com/post-5.aspx