جمهوری اسلامی! یا وقتی همه ی مردان ذینفع هستند!

Rosa: گزارش اینجا من را یاد سالهای اول انقلاب انداخت. بشدت مریض بودم و قرار شد مادرم که ایران بود به عیادتم بیاید. پس از فرستادن دعوتنامه، پدرم زنگ زد و گفت: امروز امضا دادم برای خروج مادرت!

من تا دهسالی نفهمیدم این یعنی چی!

پس از حجاب اسلامی که بزور بر سر زنان ایران کردند، رنگ وارنگ برای بردگی مان قانون هم گذاشتند. حتی از زنان اندرونی شان هم برای سرکوب ما کمک خواستند. اینطوری شد که کُسهای رژیم هم سیاستگذار شدند.

مثل جمیله کدیور برای شوهر، بدنبال ضایع کردن حقوق هوو ها!

یاد آذر درخشان با این متنی که همانروزها راجع به کدیور و مهاجرانی (که هنوز در ایران بودند و مواجبشان را نه از داعش سعودی بلکه از داعش رژیم ایران میگرفتند) خیر باشد.

همانوقتها بحثم بود باهاش: ما را چه از حقوق هوو های بوگندوی مهاجرانی حمایت کنیم!

الان هم میگم: زنی که برای ورزش محجبه میشه، برای خروج اجازه ی شوهر میخواهد، یعنی هر روز هم در رختخواب می گذارد که بهش تجاوز بشه... پس خودفروشه...

چرا باید از اینهمه بردگان خانگی حمایت بشه؟ ما چه نسبتی با اینهمه داریم؟ ترجیحن با زنان آزاد همبسته شویم، در جایی که همین فاطمه کماندوها ما را تف و لعنت میکنند و بیشترین اتهام ها را از کین دیدن زن آزاد، به ما میزنند و زده اند؟!

این ماده های شکاری (با عذرخواهی از سگهای دوستداشتنی اگر یاد سگ بیفتیم) که برای امتیاز از ارباب مدام در حال پاچه گرفتن از فمینیستها هستند!

مرز حمایت از حقوق زنان (اسلامی) همان قانون "اجازه گرفتن" حاج آقاشون است از اینان برای چند همسری! تا حاج آقا قبل از به زیر کشیدن زنان دیگر، اول یک ملک و خانه و سینه ریز به همسر اول باج بدهد (همگرایی زنان!)

باری

من هیچ همدردی ای با زنی که برای رژیم مدال می آورد، تا توی کونش را هم با پارچه پوشانده، زیر عقد و خطبه به اسارتش امضا زده، الان هم شاکیه که چرا حاج آقا اجازه نداده برود خارج مسابقه، احساس نمیکنم!

خواهرانم ترجیحن دختران فراری، تن فروشان کنار خیابانند.

فمینیسم من همبستگی با زنانی است که «نه» میگویند.

و مثل خود من هر روز هم هزینه ی این «نه» را با جانشان میپردازند.

زنانی که نه صدایی دارند و نه نامی.

اما هر کدامشان قهرمانان زندگی من هستند.

تن را به اجبار میفروشند، تا خود را نفروشند.

خواهرانم.

عزیزانم...

مقاله ی آذر درخشان اینجا 

همسران صیغه ای عطااله مهاجرانی و هووهای جمیله کدیور

اخگر فراهانی = آذر درخشان

همسران صیغه ای عطااله مهاجرانی و هووهای جمیله کدیور

اخگر فراهانی = آذر درخشان

عطااله مهاجرانی وزیر سابق ارشاد  و فرهنگ اسلامی دولت خاتمی و گل سر سبد نواندیشان دینی و دوم خردادی  به دلیل شکایت همسر سوم خود به دادسرا احضار شد.

اولین همسر عطااله مهاجرانی، جمیله کدیور نماینده مجلس ششم جمهور اسلامی و زمانی هم  از مشاوران خاتمی در دفاع از همسرش و علیه هووهایش  گفت، همه این ماجرا برای تخریب چهره  همسرش است! همسر دیگر مهاجرانی خانم ولی زاده  نیز مدتی در  کشاکش حقوقی با وی برای گرفتن شناسنامه فرزندش بود.

همسر سوم و صیغه ای آقای مهاجرانی مهسا یوسفی است که از وی به دلیل ترک تفقه و عدم ثبت ازدواج اش شکایت کرده است.  مهسا یوسفی می گوید او و خانواده اش از طرف آقای محسن کدیور برادر جمیله کدیور تهدید شده اند.

کسی نمی داند آقای مهاجرانی زنان  دیگری نیز دارد یا نه؟  باید منتظر بود تا از او شکایت دیگری بشود، شاید هم در آینده تجدید فراش دیگری کند. به هر حال ما فقط موقعی که این خبرها به بیرون درز می کند از حرمسراهای  زمامداران جمهوری اسلامی با خبر می شویم.

 اما عجیب  اینکه مطبوعات و رسانه های دوم خردادی و زنان طرفدار آنان زبان در کام کشیده اند و بقولی  شتر دیدی ندیدی!

با درز این خبر برخی از دوم خردادی ها سنگ روی یخ شدند. مگر نه اینکه سالها در گوش مردم خواندند که گره پیشرفت دمکراسی و حقوق زنان بدست خانمها و آقایان دوم خردادی امثال  مهاجرانی و جمیله کدیور باز میشود. مگر نه اینکه مرتبا مردم را دعوت به دادن  رای برای«کدیورها» کردند و مگر نه اینکه مرتبا زنان را دعوت به صبر و تحمل کردند تا «قهرمانان» دوم خردادی برای زنان حقوق و بر ای مردم دمکراسی به ارمغان آورند!  حال اینکه « قهرمانان» آنان حتی در زندگی شخصی خود نیز در اعمال هرگونه بی حقوقی علیه زنان ذره ای تفاوت با جناح به اصطلاح تندرو و محافظه کار رژیم ندارند.

برای اکثریت مردم دیگر ماهیت سردمداران رژیِم اسلامی روشن شده است و زمانی که امثال  محسن کدیور و عطااله مهاجرانی در منبر خطابه به اصطلاح از حقوق زن دم می زنند و هم زمان در فکر گسترش حرمسرایشان هستند، یا اینکه  زنان حکومتی هم چون جمیله کدیور و فاطمه آلیا می گویند حقوق زنان یعنی حق هوو داشتن! دیگر کسی حیرت نمی کند.

بعلاوه  روشن است زیر سایه قدرت و زور و قوانین جمهوری اسلامی هزاران هزار مرد براحتی  همسران دوم و سوم و بیشتر اختیار می کنند و هزاران هزار زن در خشم و نفرت این خفت می سوزند. اما ماجرای عطاله مهاجرانی و خانم جمیله کدیور  نقل دیگری است. اینان برای جان و مال مردم تصمیم می گیرند، برای میلیونها زن و مرد تصمیم می گیرند چگونه زندگی کنند و چه روابطی داشته باشند، قانون وضع می کنند، و خلاصه کلام بر مردم حکومت می کنند.

جمیله کدیور، عطاله مهاجرانی و محسن کدیور (برادر زن فداکار مهاجرانی!) هر کسی نیستند. اینان گل های سر سبد جریان نواندیشان دینی و از عناصر اصلی  جریان دوم خرداد و مقامات مهم دولت خاتمی بودند. مهاجرانی پس از پست وزارت ارشاد مدتی نیز در مسند دفتر مرکز گفتگوی تمدنها نشسته بود و تمدن اسلامی را که چیزی جز ارزش های پوسیده خرافی و ضد زن نیست، رایزنی می کرد و هواداران دوم خردادی ها فریاد سر می دادند که چه نشسته اید ایران دارد در جاده های «مدرنیسم» اسلامی گام بر می دارد و زنان ایران زیر سایه  مهاجرانی و جملیه کدیور و باقی همپالگی هایشان سنت را پشت سر گذاشته و از پله های  ترفیع  مقام زن دو پله یکی بالا می روند.

مهاجرانی کیست؟ او سمبل فشرده  تفکر متحجر و پوسیده اسلامی است، نه فقط بدلیل اینکه بجز همسر عقدی و رسمی خود خانم جمیله کدیور، دو زن دیگر را نیز صیغه کرده و حاضر نیست این ازدواجها را رسمی کند و یا تعهدات خود را در مقابل این زنان بجا آورد، خیر ایشان فقط در حوزه شخصی ضدر زن نیست، او پیشتر در کتاب نقد «آیه های شیطانی» سلمان رشدی، عمق تفکر ارتجاعی اسلامی خود را به نمایش گذاشت. او در این کتاب ضمن دفاع از فتوای قتل سلمان رشدی توسط خمینی سعی کرد آنچه را او نتوانست توجیه کند، بنویسد. در همانجا نوشت در چارچوب قوانین اسلام سلمان رشدی مرتد است، حرامزاده است چون نتیجه تجاوز به مادرش است و باید به قتل برسد. در همان کتاب نوشت اگر کسی به پیامبران اسلام توهین کند باید اعدام شود، اگر کسی به مقام رهبری توهین کند باید مجازات شود و اگر کسی از پدر و مادر مسلمان زاده شود اما به اسلام اعتقاد نداشته باشد باید اعدام شود. او در آن کتاب درست بودن قتل هزاران جوان را توسط دارو دسته خونریز تازه به قدرت رسیده اسلامی تائید کرد.

شاهکار عقاید این آقای نواندیش دینی وقتی شکوفا شد که اتحادیه اروپا برای لغو مجازات سنگسار به جمهوری اسلامی فشار آورد، در اینجا بود که فکر نواندیشانه دینی  مهاجرانی جرقه زد و پیشنهاد سنگسار مخفیانه را داد. و البته کم مانده بود زنان ایران بخاطر این «رفرم» دوم خردادی کلی خجالت زده و مقروض آقای مهاجرانی شوند.

خانم جمیله کدیور نماینده مجلس ششم نیز همانند همسرش از طرف جریانات دوم خردادی بعنوان قهرمان «حقوق زنان» حلو حلوا شد.

 دفاع جمیله کدیور از شوهرش در حقیقت دفاع از تعدد زوجات، حمایت از امتیازات ویژه شرعی برای مردان و تائید بی حقوقی، فرودستی و بردگی زنان در نظام اسلامی است.

جمیله کدیور تا مغز استخوان نماینده ارتجاع زن ستیز اسلامی است و زن بودن او هیچ تغییری در جایگاهش بعنوان یکی از  مدافعان سرسخت این نظام  بوجود نمی آورد. اگر کسی از این زنان انتظار تلاش برای حمایت از حقوق زنان دارد، یا  از فرط حماقت و نادانی است و  یا ریگی در کفش دارد!.  .

جمیله کدیور با دفاع از شوهرش فقط حقوق زنانی را که هوویش هستند پایمال نکرده، بلکه او بیش از یک دهه است که در مقام های  گوناگون دولتی  نقش مهمی در اعمال بی حقوقی  اکثریت زنان ایرانی دارد. چند سالی در صحن مجلس مشغول بزک و دوزک نظام اسلامی بود،  و زمانی هم که برای عوامفریبی صحبت از تغییر قوانین کرد، منظورش چند قانون مربوط به سال های 1311 بود و هرگز کلامی در مورد مجازات های اسلامی چون سنگسار  و یا قوانین تبعیض آمیز حق طلاق، حق حضانت، و تعدد زوجات بر زبان نیاورد. او می گوید به کنفرانس برلین رفت تا از نظام اسلامی دفاع کند. دفاع از نظامی که یکی از پایه های اصلی اش بی حقوقی و فرودستی زنان است.

در چند روز گذشته بسیاری شاهد بودند که جمیله کدیور چادر و چاقچور به سر همراه با وثیقه سه میلیارد ریالی در  راهروهای مراکز قضایی دنبال آزادی شوهرش بود، و با حمله به حقوق زن دیگری یعنی هوویش تلاش داشت شوهرش عطااله مهاجرانی را تبرئه کند. جمیله کدیور در عمل نشان داد که حقیقتا همفکر خانم فاطمه آلیا نماینده مجلس هفتم است. خانم آلیا در آستانه آغاز کار مجلس هفتم اعلام کرد  که چند همسری مفید است و زنان باید آستین ها را بالا کشیده و برای شوهرانشان  زنان متعدد دست و پا کنند.  جمیله کدیور بار دیگر نشان داد که این دو جناح سر و ته یک کرباسند. دفاع جمیله کدیور از شوهرش رو در رویی با اکثریت زنانی است که بیش از دو دهه علیه تعدد زوجات و سایر قوانین پوسیده اسلامی مبارزه می کنند. دفاع جمیله کدیور از شوهرش، دفاع  از نظامی است که او و دار ودسته اش در راس آن قرار دارند، دفاع از نظامی که در چند قدمی زباله دان تاریخ قرار دارد. این مرتجعین که در زندگی سیاسی شان از هر گونه بی حقوقی و استبداد علیه مردم کوتاهی نمی کنند در زندگی خصوصی خود نیز نمی توانند بهتر از این باشند.

زن ستیزی عطااله مهاجرانی  و جمیله کدیور  و محسن کدیور محدود به خانم ولی زاده و مهسا یوسفی نیست. اینان جز طراحان و مجریان اصلی سرکوب و به بند کشیدن زنان بوده و مستقیم و غیر مستقیم در کلیه جنایاتی که رژیم جمهوری اسلامی در رابطه با زنان سازمان می دهد، نقش دارند. آنان با به بند کشیدن دهها هزار زن شورشگر و انقلابی و به قتل رساندنشان، با اشاعه عقب مانده ترین و ارتجاعی ترین عقاید و افکار و سنن، زندگی میلیونها زن را به باد فنا داده اند.

12 مرداد 1383

http://www.8mars.com/browsf.php?c=1032&Id=275