یک
کودک هفت ساله در دهستان «فیشور» استان فارس در پی بازسازی کودکانه صحنه اعدام در
حیاط محل زندگیاش٬ چشم از جهان فرو بست.
به گزارش استان بان سایتهای محلی گزارش
کردهاند این کودک که محمد آشوبی نام دارد٬ روز جمعه (۱۷ آبان) پس از اعدام دو نفر
از اهالی «فیشور» در زندان «عادلآباد» شهر شیراز٬ در شبیه سازی صحنه «اعدام» جان
باخته است. براساس این گزارش محمد با قرار دادن ماشین اسباب بازی زیر پایش و آویختن
طناب رختشویی حیاط خانه بر گردن خود و پس از حرکت ماشین از زیر پایش «خفه» شده
است.
۱۷ مهر ماه امسال نیز یک کودک هشت ساله در روستایی کوچک در استان کرمانشاه در
پی بازسازی صحنه اعدام جان خود را از دست داد.
در ایران سالهاست که با وجود انتقادها و اعتراضهای فراوان٬ بسیاری از
مجرمان «مواد مخدر»٬ «آدمربایی»٬ «سرقت مسلحانه» و جرایمی دیگر به صورت علنی
اعدام میشوند.
مقامهای قضایی معتقدند اجرای علنی این احکام منجر به کاهش جرم در جامعه
میشود.
بازسازی صحنه اعدام در بازی کودکانه دو برادر در روستایی کوچک در استان
کرمانشاه یک قربانی برجای گذاشت؛ «مهران مهدی ۱۲ ساله». حادثهای که با بازی دو
کودک با الگوبرداری از صحنه اعدام شروع شد، اما به مرگ یکی از این دو کودک انجامید.
حادثهای که برای اهالی روستای کِلاش لولِم در منطقه جوانرود در استان
کرمانشاه دردناک و باورنکردنی بود، همچنان که برای خانوادهاش.
رادیو فردا در گزارشی به شرح این ماجرا پرداخته و در گفتوگو با مختار
خندانی خبرنگار در منطقه، فاریا بارلاس روانشناس بالینی در لندن، و حسین قاضیان
جامعهشناس در واشینگتن، به چگونگی و بررسی علل وقوع این حادثه پرداخته است.
بازی اعدام؛ الگوبرداری
کودکانه از یک پدیده اجتماعی
تماشای اعدام؛ بیماری اجتماعی یا انحطاط فرهنگی؟ / امید حبیبی نیا
“اعدام بازی” منجر به مرگ یک کودک ۸ساله شد
تبریز سسی: یک کودک هشت ساله در
شهرستان جوانرود در استان کرمانشاه به هنگام “اعدام بازی”، جان خود را از دست
داد.به گزارش تبریز سسی به نقل از رادیو زمانه، بعد از انتشار خبر اعدام یک شهروند
کُرد به نام رئوف مصطفایی در جوانرود و انتشار این خبر و صحنه های مربوط به آن در
رسانههای دولتی ایران، کودکی هشت ساله در یکی از روستاهای این شهرستان بە هنگام
بازی و تکرار حالت اعدام با همبازیهایش جان خود را از دست داد.
اعدام2بر پایه این گزارش مهران یوسفی کودک ۸ ساله اهل روستای “کلاش لولم”
بە هنگام تاببازی با هم سن و سالانش در حالی که خواستە، صحنە اعدام رئوف مصطفایی
را بهعنوان بازی تکرار کند، جان خود را از دست داده است.
این در حالیست که در ایران بر اجرای علنی اعدام ها اصرار می شود و جالب
اینکه هیچگونه محدودیت سنی و نظایر آن هم برای تماشای آن وجود ندارد.
گویا هدف از اجرای علنی حکم اعدام و نمایش آن از رسانه های گروهی عبرت
آموزی می باشد.
اما این مراسم ها به صحنه آموزش و ترویج خشونت در جامعه تبدیل شده است.
بنابه دیدگاه خبرگزاری تبریز سسی؛
هرگونه اعدام ناقض حقوق بشری بوده و اجرای آن در جامعه، خصوصاً درملأ عام تبعات
منفی روحی و روانی شدیدی روی کودکان،نوجوانان و جوانان بخصوص زنان و کسانی که
دارای ناراحتی قلبی و افسردگی هستند دارد.
و همچنین حس انتقام جویی را بر روی وابستگان اعدامی شعله ور کرده و خشونت را در جامعه افزایش و نهادینه می کند.
۹ نظر:
سلام رزا.
بعضی وقتا یه چیزایی میبینم که میگم انارشیسم و تاکتیکو مبارزه پیشکش.یه کم کمتر الاغ بودنم خودش خیلیه!!
واقعن باید از خودمون بپرسیم و از اونایی که با شارلاتان بازی سیاسی "ملت ایران"!!؟ رو "سرافراز"!!؟ و "خردمند"!!؟ مینامند :
چرا این ملت کودکانشان را به تماشای اعدام میبرند؟
حداقل این مردم "مبارز" !!؟؟ باید شعور این را داشته باشند که اگر اعدام وسط خیابونه دیگه چرا کودکمم همراه خودم ببرم اونجا و تخمه بشکنم و با لذت حلق اویز شدن یک انسانو به تماشا بشینم؟
جای نقد کردن تند انسان های این جامعه در کنار سایر نقد ها خیلی خالیه.با تملق گویی از هیچ مردمی در هیچ کجای دنیا نمیشه انها را رها کرد.البته روی سخنم با شما نیست.
HR
اوه
راستش وقتی به بچگی ام فکر میکنم. باید بگم: بریدن سر مرغ و خروس و گاو و گوسفند و... حال در نظر من، کودکان خانواده روستایی اصولا شانس کمتری دارند، تا از دیدن خشونت در امان باشند.
متاسفانه همدردی با حیوانات کمتر ارج گذاری میشه.
حال اکنون پدیده اعدام علنی هم به آن افزوده شده.
شفقت و دلسوزی، همدردی و... اینها را در ابتدای کودکی میتوان مشاهده کرد. در حیوانات نیز. بطور سیستماتیک اینها را نابود میکنند. امروز با مادری صحبت کردم. کودکش هیپر (یا هایپر) اکتیو است و معالجه با قرص را برایش شروع کردند. اینهمه در ناف تمدن داره انجام میگیره.
من نمیدانم چه کار کنم.
همین الان هم اشک توی چشمم پر شده.
انسانهای کوچک و سالم را به روباتهای سر به زیر تبدیل میکنند.
شکل ابتدایی آن تماشای اعدام است.
شکل پیشرفته آن بسیار مخوفتر است.
اینجا که من هستم متمدنانه بخشی از مغز را منفعل میکنند.
به اسم معالجه. و این بسیار وحشتناک است. من اما میدانم که روزی طغیان میکنیم. و به غارهایمان بازمیگردیم.
ADHS
http://youtu.be/A6vtFS_CwkA
:(
رزا: الان فارسی آن را پیدا کردم.
وقتی بچه های مونگول/ سندرم داون
توانستند دیپلم مدرسه بگیرند، حتی این هم برای جامعه دلیل نشد...
حال برای هر سرباز زدن از اجبار، یک ژن پیدا میکنند و فوری هم یک مخدر.
اوکی است بروی بدن بزرگسالان. مغز ما ارتباطات و اتصالاتش را شکل داده، اما
متاسفانه ارتباطات مغزی کودکان کامل شکل نگرفته و اینطوری سیستم داره یک نسل را از بین میبره...
اطلاعات فارسی را در زیر گذاشتم. مادری که با دست خودش امضا میده برای دارو و یا مادری که بچه را به تماشای اعدام میبره فرقی نداره.
اینها تصمیمات از فاکتورهای زیادی سرچشمه میگیره. یکی از مهمترین آنها اینه که همگی جزئی از ماتریکس شدند/هستند . ...
ADHS
اختلال کمتوجّهی - بیشفعالی (به انگلیسی: Attention-deficit hyperactivity disorder)(به صورت مخفف: ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است. معمولاً کودک توانایی دقّت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته، یادگیری در او کند است و کودک از فعّالیّت بدنی غیر معمول و بسیار بالا برخوردار است. این اختلال با فقدان توجه، فعّالیت بیشازحد، رفتارهای تکانشی، یا ترکیبی از این موارد همراه است. هر کودکی با شک ADHD باید به دقت تحت نظر یک پزشک معاینه گردد. بسیاری از این کودکان، یک یا چند اختلال رفتاری دیگر نیز دارند. همچنین ممکن است یک مشکل روانی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی داشته باشند.[۱]
ADHD شایعترین اختلال رفتاری در سنین کودکی و بلوغ است، و حدود ۳٪ تا ۵٪ کودکان قبل از هفت سالگی به آن مبتلا میشوند. این عارضه بیشتر در دوران ابتدایی مدرسه برای کودکان و در هنگام بلوغ رخ میدهد و با افزایش سن بسیاری از بیماران بهتر میشوند.
ADHD در طبقه بندی رفتارهای نا هنجار به سه دستهٔ زیر تقسیم میشود:
1. ADHD-I یا ADHD به طور برجسته بیتوجه (قبلاً ADHD-H نامیده میشد یا اختلال نقص توجه بدون بیشفعالی)
2. ADHD-HI یا ADHD به طور برجسته پرتحرکی/تکانشی(رفتارهای ناگهانی)
3. ADHD-C یا ADHD ترکیبی(قبلاً ADHD+H نامیده میشد یا اختلال نقص توجه همراه با بیشفعالی)
روش درمان این بیماری می تواند روان درمانی و یا دارویی به تنهایی و یا ترکیبی از اقدامات دارویی با اقدامات رواندرمانی باشد. درمان دارویی ADHD براساس داروهای محرک عصبی و غیر محرک استوار است. از جمله داروهای محرک داروی متیل فنیدیت (با نام تجاری قرص ریتالین) و دگزامفتامین است. داروهای غیرمحرک مانند آتوموکستین (مهارکننده بازجذب نوراپینفرین) و داروهای MAOIs میباشند.
..............
http://fa.wikipedia.org
البته شانس دیدن خشونت فقط برای کودکان روستایی بالا نیست.در ایران به مدت یک ماه(محرم) در هر کوچه ای در هر شهر بزرگ و کوچکی کودکان جمع میشوند و به تماشای بریدن سر گاو و گوسفند می ایستند و زجه زدن و تکان خوردن بدن بی سر این حیوانات رو به دقت در کنار "خانواده" خود میبینند.هنوز این تصاویر از کودکیم را به یاد دارم.البته جو مخوف مدرسه و وحشت از گذاشتن خطکش لای انگشتان دستم و کشیدن مو های کنار گوشم توسط معلمم و مشت و لگد هایی که" ناظم" موجی و مجروح جنگی ما با ان انگشتر های عقیق بزرگش(که از کنار حرم یکی از امامانش با نیت خریده بود) به ما کودکان 8 و 9 ساله میزد پیشکشمان باشد.اری گاهی اوقات حتی به یک قطره انسانیت هم راضی میشوم.
HR
ممنون از اطلاعاتی که دادی در مورد ADHD.اعصابمو خورد کرد.از هیچ روشی دریغ نمیکنند.شاید در اینده نیازی به پلیس نداشته باشند و در بیمارستان ها با دستکاری مغز همه ی نوزاد ها مطیع بودنشان را برای همیشه تضمین کنند.
HR
آره میفهمم.
راستش فکر نکنم با دستکاری سیستماتیک روی مغز کودکان، شانس زیادی دیگر باشد...
اگرچه همیشه زندگی خودش را بازتولید کرده و همیشه جایی که هرگز فکر نمیکنیم وقتی ارزش گذاری روی با ارزشترین خصوصیات (بی ارزش ترین ها در سیستم) در حد صفر است، باز هم هر کدام از ما گهگاهی شاهد ابراز همدردی انسانی شدیم.
ولی مجبوریم هرچه زودتر و تا دیر نشده، کودکان را حمایت کنیم. اینجا در رده های علمی بخشا پروفسورهایی هستند تک و توک با جریان قرص های آرام کننده برای کودکان مبارزه میکنند.
در ایران هم فکر میکنم باید کلا با دقت تر روی ایده ها و ابتکار ها علیه اعدام کار کرد.
ایده ی پارک سقز را کلا باید کنار گذاشت.
(ابتکاری خلاقانه توسط گروهی از شهروندان سقزی در مخالفت با اعدام های اخیر)
http://www.archiverosa.blogspot.com/2013/11/blog-post_9.html
بهتر میبینم که مورد بازی اعدام و... را بیشتر پخش کرد که شاید لا اقل کودکان را در این اجرا ها با خود همراه نبرند.
به هر حال خود ما نمونه ی روح شکنجه شده ی انسانی در کودکی هستیم که اما خلاف جریان شنا کردیم....
البته در مورد دستکاری شیمیایی، مسئله اصلا برگشت ناپذیر است. (توضیح علمی اش و تاثیرش "برگشت پذیر" نیست)
راستش قیافه ی این پسر بچه کوچولو که مثل یک گنجشک کوچک و شلوغ است از نظرم دور نمیشود. کاش مادرش من بودم و یا میتوانستم مادرش را راضی کنم...
امیدوارم روزی بتواند هنوز دیر نشده بپرد...
ببخشید شما را هم دیپرس کردم.
میخواستم بنویسم که سیستم بسیار ترفند ها دارد که اعدام علنی با هدف مغلوب کردن جامعه ایران بسیار در مقایسه با آنچه در اروپا میگذرد، ابتدایی است.
اگرچه اعدام علنی و قطع اعضای بدن را نیز نباید دست کم گرفت....
اما مجبوریم در مورد مراحل بعدی ترفندهای سیستم هم تفکر کنیم.
خوشحال به این سایت تبریک و موفق بازدید کرده اند
سپاس گذارم برای اطلاعات
ممنون دوستان از حمایتتان
رزا
ارسال یک نظر