فراخوان به کمپین اعتراضی جهانی علیه سرمایه داری در شهر فرانکفورت- بمدت سه روز (سی ام ماه مه تا اول یونی)

فراخوان به کمپین اعتراضی جهانی علیه سرمایه داری در شهر فرانکفورت

بمدت سه روز/  سی ام ماه مه تا اول یونی

 کارزار اعتراضی ضد سرمایه داری موسوم به "تسخیر" در فرانکفورت تنها نوک تیز حمله خود را به سیستم بانکی محدود نمی سازد، بلکه  به تمامی جنایت سرمایه اشاره مینماید وتسخیر را در تمامی مراکز شهر اعلام میکند.

 بحران سرمایه داری کنونی روزبروز موقعیت زندگی  معیشتی  کارگران ، بیکاران و زحمتکشان دیگر را وخیم‌ و وخیم تر میسازد. دول سرمایه داری اروپایی به بهانه رفع این بحران، تا کنون میلیاردها دلار از هزینه های عمومی مردم  را آشکارا و با زور ربوده و به جیب صاحبان سرمایه الیگارشی منتقل کرده اند. و همچنین برای سود بهتر، سیستم ریاضت کشی یعنی کاهش دستمزد، بهداشت، رفاه  و تقلیل بیمه زندگی را در برنامه اجرایی دولتی خود به پیش میبرد.

بطور مثال بحران در یونان و وضعیت وخیم اجتماعی مردم زحمتکش دراثر سیاست های ترویکای تصمیم گیرندگان دول سرمایه داری اروپا ، بانک ها و صندوق بین المللی پول تشدید شده است. دول اروپا بخصوص آلمان با کمال بیشرمی و شووینیستی، علت بحران را در تنبلی و بی عرضه گی زحمتکشان یونانی جستجو میکند.

این تنها  کارگران و زحمتکشان یونانی را شامل نمیشود، بلکه در کشورهای جنوب اروپایی، کشورها یکی پس از دیگری شامل این سیستم ریاضت کشی می شوند.

 این سیستم فشار اجرای ریاضت اقتصادی علیه کارگران و زحمتکشان جهان باید از بین برود. 

باید به خیابان آمد و علیه سیستم سرمایه داری (حال که حاصلی جز بازتولید سیاست های نژاد پرستانه و رقابت علیه همدیگر و علیه کارگران زحمتکش دیگر نقطه جهان در پیش ندارد)، همبستگی جهانی را با یکدیگر اعلام کنیم.

روز  جمعه سی و یکم ماه مه در فرانکفورت، آکسیون های اعتراضی مختلفی در مکانهای شهر علیه بانکها ، علیه کنسرنهای معاملاتی خانه ،علیه سود جویی ازنیروی کار (ارزان) و استثمار شدید توسط کنسرنهای تولیدی در جهان و آکسیون اعتراضی در فرودگاه بین المللی فرانکفورت.چون در این فرودگاه هزاران پناهجو در سال با وجود عدم میل ، به اجبار و زور به کشورشان باز گردانده میشوند. 

روز شنبه اول یونی تظاهرات ساعت۱۱ صبح ، مکان باسلر پلاتس

 برای خواندن فراخوان به زبان آلمانی روی اینجا کلیک کنیم.

London Calling by The Clash

http://youtu.be/WfXnlATYccY

London calling to the faraway towns
Now war is declared, and battle come down
London calling to the underworld
Come out of the cupboard, you boys and girls
London calling, now don't look to us
Phoney Beatlemania has bitten the dust
London calling, see we ain't got no swing
'Cept for the ring of that truncheon thing

The ice age is coming, the sun's zooming in
Meltdown expected, the wheat is growing thin
Engines stop running, but I have no fear
'Cause London is drowning, and I live by the river

London calling to the imitation zone
Forget it, brother, you can go it alone
London calling to the zombies of death
Quit holding out, and draw another breath
London calling, and I don't wanna shout
But while we were talking, I saw you nodding out
London calling, see we ain't got no high
Except for that one with the yellowy eyes

Now get this
London calling, yes, I was there, too
An' you know what they said? Well, some of it was true!
London calling at the top of the dial
After all this, won't you give me a smile?
London calling

Blockupy Frankurt: 30. Mai bis 1. Juni 2013

Am 1. Juni rufen wir zu einer internationalen Großdemonstration auf bei welcher wir gemeinsam mit vielen tausend Menschen aus ganz Europa zeigen werden wo Verantwortliche für die Krisen- und Verarmungspolitik zu finden sind.
Politischer und sozialer Treffpunkt für Blockupy ist das Aktionscamp. Spätestens am Donnerstag, dem 30. Mai kommen wir, die Aktiven und Bezugsgruppen, dort zusammen und bereiten uns gemeinsam vor.

http://blockupy-frankfurt.org

Feministische Perspektiven auf die Krise

  Im Zentrum steht dann die Lohnarbeit, während Leben in der Erwerbslosigkeit, das Auskommen ohne Arbeitserlaubnis oder die unbezahlte Reproduktionsarbeit nicht mit der Krisensituation in Verbindung gebracht werden. Mit unserer Veranstaltung wollen wir feministische Perspektiven auf die Krise diskutieren und untersuchen, inwiefern wir es mit einer Krise der sozialen Reproduktion zu tun haben — und welche Fragen sich daraus für die politische Praxis stellen.
Zunächst rücken wir die ökonomischen Widersprüche, die zur Krise führen und die gesellschaftlichen Zusammenhänge, die die Reproduktionskrise bedingen, in den Blick. Oder: Reproduktionskrise ist der zugespitzte Widerspruch zwischen Reproduktionskosten und Profitmaximierung. So darf im Kapitalismus die soziale Reproduktion der Menschen nicht zu viel kosten, denn diese Kosten belasten die Profitrate. Dass damit gleichzeitig die Kaufkraft geschwächt wird und der Kapitalismus sich seine eigene Quelle der Wertproduktion entzieht, nämlich die Arbeitskraft, scheint zweitrangig.