به نام پرودرگار آزادی همزمان با موج بهاري كه به خاورميانه وزيده, ايران نيز از عطر نسيم بي نصيب نمانده و بار ديگه دانشگاه, اين دژ استواري و ايستادگي از زير تل هجوم استبداد آزادي ستيز, قد راست كرد و مشتاقان آزادي را نويدي دوباره داد كه آري دانشگاه زنده است . همزمان با ارديبهشت, اعتراضات دانشجويي با روز كارگر و معلم گره خورد و بار ديگر خواسته ي صنفي از گلوي جامعه سر برآورد و بن بست سكوت را شكست, چرا كه دانشجو هرگز ذلت نمي پذيرد.اعمال فشارهايي از قبيل تفكيك جنسيتي, صدور احكام انضباطي و تعليق براي دانشجويان به بهانه هاي واهي, جز اين نيست كه اقتدار گرايان سعي در استيلاي فرمانروايي ولايي در دانشگاه ها دارند. از اين رو و در پي فراخوان دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي براي برگزاري اعتصاب و اعتراض عمومي در روز 25 ارديبهشت, از دانشجويان دعوت به حضور گسترده و فعال و برگزاري تجمعات در تمامي دانشگاه ها مي كنيم. چرا كه وقتي بيداد بر سرير قدرت مي تازد, خاموشي تقواي ما نيست. جمعی از دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتی
http://www.facebook.com/25ordibehesht
مطالبات دانشجویی در سخنرانی شجاعانه یکی از دانشجویان دختر دانشگاه سوره/ ویدیو
تریلر۲۵ اردیبهشت پیش به سوی ۲۵ اردیبهشت با شعار مرگ بر خامنه‌ای
تاريكي زندان را به شوق ديدار سحر در دل نگهميدارم/ ویدیو
شیرین، خنیاگری در اتاق سکوت این ویدیو در معرفی شیرین علم‌هولی فعال کرد است. شیرین علم‌هولی به اتهام همکاری با پژاک دستگیر و به همراه فرزاد کمانگر،علی حیدریان، مهدی اسلامیان و فرهاد وکیلی در تاریخ نوزده اردیبهشت هشتاد‌ونه اعدام شد.
با گذشت یک سال از اعدام پنهانی پنج زندانی سیاسی در زندان اوین تهران، مقامات قضایی و امنیتی "صلاح نمی دانند" پیکر اعدام شدگان را به خانواده هایشان تحویل دهند. هیوا هژیر، همسر فرهاد وکیلی در اولین سالگرد اعدام همسرش به روز می گوید تلاشهای خانواده برای تحویل پیکرها بی نتیجه مانده و آنها نیز امیدی برای پیگیری ندارند. گفتند صلاح نیست پیکرها را تحویل بدهیم کشتار حکومتی شیرین علم هولی، علی حیدریان، فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و مهدی اسلامی در بامداد روز یکشنبه، 19 اردیبهشت ماه، بدون اطلاع وکلا و خانواده ها به صورت پنهانی در زندان اوین تهران اعدام شدند. خانواده های این پنج نفر در طول سال گذشته با فشارهای نهادهای امنیتی روبرو بوده، برخی از آنها از مصاحبه با رسانه ها ممنوع شده و برخی دیگر به دلایل مختلف به نهادهای امنیتی احضار شده اند. هیچ یک از اعضای این پنج خانواده هم موفق به تحویل پیکر عزیزانشان نشده اند
دستگاه قضایی ایران 9 شهروند عرب را در اهواز اعدام کرد سایت خبری اهواز نیوز روز شنبه 8 – 5 – 2011 نام 8 تن از این افراد را منتشرکرده و تاکید کرده است سه تن از اعدام شدگان برادر بودند و در ملاعام در سه راه حمیدیه در غرب اهواز به دار آویخته شدند.نام اين سه برادر علی حیدری ( 25 ساله )، جاسم حیدری ( 23 ساله ) و ناصرحیدری ( 21 ساله ) اعلام شده است.بر اساس این گزارش 6 شهروند عرب دیگر نیز در زندان کارون اهواز به دار آویخته شدند که نام های آنها امیرمعاوی، علی نعامی، امیر بدوی، احمد ناصری ( 22 ساله ) و هاشم حمیدی ( 16ساله) است و متهم اخیر هنگام اعدام تن وی از بدن جدا شد.مناطق عرب نشین در اهواز و شهرهای اطراف در نیمه آوریل گذشته شاهد اعتراضات مردمی گسترده ای بود که توسط نیروهای امنیتی سرکوب شد.منابع حقوقی تعداد کشته شدگان این حوادث را که در سالگرد قیام مردم عرب اهواز در سال 2005 در اعتراض به آنچه که برنامه ریزی برای تغییر ترکیب جمعیتی در استان خوزستان به زیان مردم عرب خوانده شد، بیش از 15 تن اعلام کردند.نیروهای امنیتی پیش از اعدام این افراد آنها را در منطقه ملاشیه در حاشیه اهواز گرداندند و سپس پلاکاردهایی در خیابان های شهر نصب کردند و از مردم خواستند برای شرکت در مراسم اجرای اعدام سه تن از آنها در سه راه حمیدیه در غرب اهواز حضور یابند. نوری حمزه روزنامه نگار عرب اهوازی در گفتگو با العربیه نت دلیل اجرای این احکام را ” ایجاد رعب وحشت بین مردم عرب خواند تا این پیام را برساند که دولت بر اوضاع مسلط است و برای برخورد با مردم از هیچ سازمان بین المللی و کشورهای کوچک وبزرگ هراسی ندارد.”او تاکید کرد ” یکی از دلایل درگیری های مسلحانه و خشونت در استان خوزستان تعطیلی همه فعالیت های مدنی از جمله حزب وفاق در سال 2005 است.”به گفته نوری حمزه:” دولت به توقف فعالیت های مدنی بسنده نمی کند و با این اعدام ها به شکل علنی به جنگ مردم عرب و هر کس که خواستار برقراری حقوق قومی است، رفته است.”
Iran Human Rights, May 8: According to the reports from Iran nine people, among them one minor, have been executed in the city of Ahvaz south of Iran.
متهم شماره‌ی ۳ در پرونده‌ی زندان کهریزک : روانبخش فلاح
مهدی محموديان، روزنامه‌نگار زندانی در ايران، طی نامه‌ای به آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، وضعيت زندان‌های ايران را «اسف‌بار» توصيف کرده است. اين نامه که تاريخ آن شهريور ۱۳۸۹ است، امروز دوشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۰ در تارنمای جنبش راه سبز (جرس) منتشر شده است. این روزنامه‌نگار سال گذشته به اتهام «تبانی علیه نظام» به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد و هم‌اکنون در زندان به سر می‌برد. محموديان در اين نامه، از رواج داشتن عمل «لواط» (تجاوز جنسی مرد به مرد) در زندان‌های ايران خبر داده لواط آیت الله!
نامه مهدی محمودیان خطاب به خامنه ای :در بندهای مختلف زندان رجایی شهر عمل لواط بصورت امری معمولی و قابل پذیرش در آمده است .. لواط حضرت آیت الله با شرمندگی از اینکه مجبورم این مطالب را بنویسم صرفا از باب تکلیفی است که بر دوش خود احساس می‌کنم برای اطلاع شما بازگو می‌کنم. در بندهای مختلف زندان رجایی شهر عمل لواط بصورت امری معمولی و قابل پذیرش در آمده است که ظاهرا مسئولین زندان برای کمتر شدن آلودگیهای آن وسائل بهداشتی مورد لزوم افراد را آزادانه در اختیار زندانیان قرار می‌دهند، من از صد‌ها مورد از این روابط که با رضایت طرفین و بصورت آزادانه و شاید صرفا بخاطر چند نخ سیگار و یا یکبار مصرف مواد صورت می‌گیرد می‌گذرم، من از وضعیتی می‌گویم که در این زندان هر کسی که کمی زیبایی در چهره داشته باشد و احیانا زوری در بازو نداشته باشد و یا پول خوبی در حسابش نداشته باشد که باج بدهد به دیگران، به زور در سالنهای مختلف و هر شب در یک اتاق گردانده می‌شود و هر مفعولی صاحبی دارد و از این بابت پولی بدست می‌آورد و بعد از چند وقت هم او را به دیگری می‌فروشد، طبق مشاهده یک زندانی سیاسی به یک جوان در طول یک شب ۷ مرتبه تجاوز شده است و وقتی صبح به زندانبان شکایت می‌کند به انفرادی (یا به گفته مسئولین زندان سوئیت) منتقل می‌شود بدون اینکه هیچکدام از متجاوزین حتی مورد سوال واقع شوند. .. مهدی محمودیان، در نامه ای خطاب به رهبر جمهوری اسلامی، گوشه ای از وضعیت نابسامان زندان های کشور را بازگو کرده و آورده است:ولی امر مسلمین …….. اینجا در زندان رجایی شهر تحت امر شما فرزندان و شهروندان کشور تحت امرتان با قیمت دویست و پنجاه هزار تومان اجاره داده می شوند و در این سیستمی که شما مسئولیت آن را دارید هیچ دادرسی نمی یابند ...
11ارديبهشت.چادر در تمام دانشگاه های قم اجباری شد!
بیانیه‌ی جمعی از زنان آزادیخواه و برابری طلب سنندج به مناسبت 1 مه 2011
........ 8 -خواهان لغو هرگونه فعالیت راکتورهای اتمی و فرستنده امواج پارازیت که بیشترین تأثیر سؤ را بر کودکان زنان باردار و جنین آنان دارد می‌باشیم.
9- خواهان اقدام فوری و مناسب دولتهای منطقه در جلوگیری و پاکسازی هوای آلوده ناشی از گرد و غبار هستیم.
10- زنان و کودکان قربانیان اصلی جنگ و خشونت در جهان می‌باشند ما خواستار برقراری صلح جهانی هستیم.
11- کار کودکان نوعی استثمار و بی‌عدالتی محسوب می‌شود، باید به کارگیری کودکان ممنوع و غیرقانونی اعلام گردد.
12- ازدواج موقت و تعدد زوجات بی‌حرمتی به زنان است که باید لغو گردد.
13- خواهان لغو هرگونه حکم اعدام و همچنین آزادی فوری و بی‌قید و شرط فعالین کارگری، زنان، معلمین و فعالین حقوق بشر هستیم.
14- خواهان به رسمیت شناختن 8 مارس (روز جهانی زن) 25 نوامبر (روز جهانی نفی خشونت علیه زنان) و 6 فوریه (روز کارزار جهانی علیه ناقص سازی زنان) و اعلام روز جهانی کارگر به عنوان تعطیل رسمی در ایران هستیم.
15- خواهان آزادی ایجاد تشکل، اعتصاب، برگزاری مراسم مستقل برای زنان، کارگران، اصناف و سایر قشرهای جامعه هستیم.
رزا: در بیانیه بالا که تقریبا بهترین بیانیه روز جهانی کارگر بود (بدلیل مطالبات بالا که به مطالبات قدیمی اضافه شد) متاسفانه در مورد آزادی پوشش چیزی ننوشت! خواهر کارگر، مادر برزگر، رفیق زحمتکشو خلق قهرمان تو پشت دستگاه با حجاب اجباری گرمت نمیشه؟ اینکه اول ماه مه در تهران خبری نشد شاید بیشتر بدلیل شل کن، سفت کن گروههای سیاسی راه سوسیالیستی و اختلافات آنها بود. آیا اگر اصلاح طلبهای سبز بیانیه نمیدادند سرخها به خیابان میریختند؟ در زیر چند مقاله
جنبش کارگری ايران به خانه تکانی فکری نياز دارد /رضا سپيدرودی/ مقاله در وبسایت راه کارگر + شالگونی موجود است
نگاهی به برخی چالش های جنبش کارگری /تقی روزبه – مقاله در وبسایت راه کارگر بدون شالگونی موجود است
طبقه گارگر، منجی موعودی که ظهور نکرد- بی بی سی /فرج سرکوهی- روز کارگر و عشق ناکام چپ سنتی ایران
ویدئو: تظاهرات روز جهانی کارگر، سنندج، ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۰
May Day rally in Sanandaj, Iran/ 1st of may, 2011
کارگران شرکت نفت در اعتصاب بزرگ سال 1357 . روز کارگر گرامی/عکسهای قدیمی
۲ نظر:
تقديم به اسلامگرايان و كمونيستها:
اگر مي‌خواهي رهبري بزرگ شوي،
بايستي پيروي از “دائو” (نظم طبیعی اشیاء) را بياموزي،
از كنترل كردن دست بردار،
از طرحها و ايده‌هاي ساختگي دست بردار،
جهان خود را اداره خواهد كرد.
هر چه بيشتر منع كني،
مردم بي‌تقواتر خواهند شد.
هر چه بيشتر سلاح داشته باشي،
مردم بيشتر جدال خواهند كرد.
هر چه بيشتر يارانه دهي،
مردم كمتر به خود متكي خواهند بود.
بنابراين استاد مي‌گويد:
من قانون را رها مي‌كنم،
و مردم صادق خواهند شد.
اقتصاد را رها مي‌كنم،
و مردم توانگر خواهند شد.
من تمام آرزوها را براي نفع همگان رها مي‌كنم
و نيكي چون سبزه‌زار همه جا خواهد روييد.
لائوتسه (نخستین فيلسوف آنارشیست)، دائو دِ جينگ
آخ طیفور جان،
با این متن منو بردی به چند سال پیش و بلاگت.
یادش گرامی.
ارسال یک نظر