گلشیفته فراهانی در مصاحبه با كانال دو فرانسه: در این مصاحبه گلشیفته می گوید كه چطور بعد از بازی در فیلم "مجموعه دروغ ها" و همبازی شدن با دی كاپریو به ایران بر می گردد و به محض ورود به ایران مورد بازجویی قرار می گیرد. پاسپورتش را می گیرند و ممنوع الخروج می شود. نمی تواند به لندن برای بازی در فیلم دیگری كه به او پیشنهاد شده، برود. بازجویش حتا به او می گوید كه به اصغر فرهادی بگوید كه نمی خواهد در فیلم "درباره ی الی" بازی كند. مجری از او درباره ی بازی قدرت در ساختار سیاسی ایران می پرسد و او می گوید كه همه كاره رهبر است و اوست كه تصمیم ها را می گیرد. گلشیفته اشاره می كند كه چگونه به نظر دولت و سیستم ایدئولوژیك ایران، مادامی كه هنر و هنرمند و بازیگر و موسیقی در خدمت انها باشد و در طبل انها بكوبد، خوب و عالی هستند اما اگر سر ناسازگاری با انها بردارد و به انتقاد بپردازد، بیهوده و شیطانی ست. گلشیفته می گوید كه بهار عربی با انچه كه بهار ایرانی ست متفاوت است . مطالبات ملت ایران متفاوت است و ما سی و اندی ست كه دولتی مذهبی و ایدئولوژیك داریم و دیگر كافی است! خسته شده ایم!
http://www.youtube.com/watch?v=qbtvPxWA2n8
برای خواندن مقاله روی ادامه مطلب و یا تیتر آن (منبع) کلیک کنیم.
شاهدرت جوان و حجاب/ چشمان زنان
........
......
وقتی در ایران، زنی قدرت برداشتن حجابش را نداشته باشد، چه اهمیتی دارد که زنی دیگر در اروپا، توی ویدئو پستانش را بیرون بیندازد؟ ها؟ این واقعه وقتی شکل اعتراضی به خود می گرفت که آن زن می رفت مقابل سفارت ایران در فرانسه و به عنوان اعتراض به حجاب اجباری خواهرانش در ایران عملی انجام می داد؛ و برای آن هم، با به دست گرفتن یک پلاکارد اعتراضی در نزدیکی سفارت ایران در فرانسه، اعتراض خود را بیان می کرد، این یک نوع اعتراض شفاف نسبت به موقعیت فجیع زن در ایران محسوب می شد.
بحث های حاشیه ای و چارقد به سر کردن آقایان در هنگام دستگیری مجید توکلی همانقدر به نفع حجاب و ارتجاع حاکم و دفاع از حرمت حجاب بود که این عریانی. البته مشاطه گران و باج بگیران حزبی، همیشه با لفت و لعاب مشغول رنگرزی و دادن پوشش خبری و رنگ انقلابی دادن به این امور پوچ و غیرشفاف و حاشیه ای هستند.
و چه اهمیتی دارد روزی سیمین بتواند از نادر طلاق بگیرد یا نه؟ مسئله اینست که به سیمین حق طلاق داده شود و حق برداشتن حجابش در سر کار و در خیابان و اجازه سفر و اجازه پاسپورت و حق نگهداری از بچه اش و مهم تر این است که ترمه بتواند در محیط سالمی رشد کند و از بچگی با روسری بزرگ نشود و سخنگوی قانون پدرسالار و تو سری خور رژیم اسلامی بار نیاید.
پس از حاشیه بکاهید و به اصل بپردازید و اینقدر با دور زدن، از پرداختن به مسئله اصلی طفره نروید
گلشیفته فراهانی ٬ خراشی بر پوست شب/ سیامک ستوده
.......
عریانی زن تنها بیان حق او در انتخاب میان پوشاندن یا نپوشاندن تن است. بیان شورش او بر علیه قیود کهنه ماقبل سرمایه داری و نه هیچ چیز دیگر. چنین شورشی هر چند می تواند گامی در مسیر رهائی نهائی او باشد، ولی در ضمن می تواند مقدمه ای باشد برای لغزیدن در اسارتی از نوع دیگر، اسارت تن فروشی مدرن که بعنوان سمبل مدرنیته بورژائی در سرمایه داری غرب بشدت رنگ آمیزی و معمول شده است. از اینرو، عریانی لزوما به معنای آزادی زن نیست. این تعریفی است که بورژوازی از آن برای مقاصد خود بدست می دهد. چرا که از آزادی زن تنها آزادی او از تملک شوهر، آنهم برای عرضه شدن کالائی جنسیت اش در بازار صنعت سکس را طلب می کند. همانطور که از آزادی دهقان تنها تبدیل شدن وی به کارگر، یعنی کالائی شدن نیروی کار وی را دنبال می نماید. باین ترتیب است که او از مبارزه زن در راه رهائی خود تنها از حق زن درشورش بر علیه حجاب، یعنی حق او در عریان بودن حمایت می کند. بنابراین، نهضت عریان سازی هر چند بیان شورش زن برای رهائی، ولی لزوما به معنای خود این رهائی نیست. بورژوازی، در حالی که از این حق دفاع می کند و آنرا به پرچم مبارزه ی خود برای آزادی زن تبدیل می نماید، در همانحال هر قدمی را نیز که زن برای رهائی بیشتر، رهائی واقعی خود، به جلو بر می دارد، سد و سرکوب می نماید. همین کار را در مورد دین و هر عرصه دیگری انجام می دهد. در آنجا نیز در مبارزه با دین، در بهترین حالت، نه با خود افیون دین، بلکه با تحمیل استبدادی و اجباری آن مخالفت می کند، یعنی تنها از ازادی دین و حق انتخاب دین، دفاع می نماید. یا با پروتستانیزم همراه می شود، ولی آنا بابتیسم افراطی* را سرکوب می کند.
اساسا دفاع بورژازی از آزادی، دمکراسی، برابری و ... نمی تواند ناپیگیر نباشد. چرا که نوع پیگیر و واقعی آن به محو خود وی منجر می گردد. آزادی زن، انسان، و برابری واقعی تا حد برابری اقتصادی، همگی مغایر با سلطه سرمایه اند. از اینرو، بورژوازی با خود اسارت زن مخالف نیست. با شکل اجباری آن، یعنی نوع ماقبل سرمایه داری آن، مخالف است. همانطور که دمکراسی بورژایی نه با خود سلطه طبقاتی، بلکه، در بهترین حالت، تنها با شکل زورگویانه و غیر دمکراتیک آن در تقابل است.
. عریانی گلشیفته فراهانی، تنها جلوه ای از شورش تاریخی زن بر علیه قیود فئودالی و نه سرنوشت این شورش و انقلاب است. بیان حق او در دست رد زدن به قیود مزبور و نه انتخاب جایگزین آنست. یک عریانگرائی شورش گر، کور و بدون هدف است. تاریخ بعدی آن نامعلوم است. نامعلوم در اینکه مقدمه ی رهسپار به کدام دیار است. به عریانگری و مدرنیته فاسد هالیوودی یا آزادی عریان و واقعی انسانی. از اینرو، محکوم کردن آن، محکوم کردن حق زن در انتخاب پوشش، و از اینرو نادرست، و تایید بلاشرط آن نیز محدود ماندن در در دایره ی نقد بورژایی از اسارت زن و مسئله حجاب است.
در همین رابطه:
شکفتن گلی شیفته. گلشیفته فراهانی علیه سانسور لخت میشود. + عکس
کلیپ ویدئویی- گلشیفته فراهانی در دفاع از حق مالکیت بر جسم و جان خویش برهنه شد.
آن روی هویت قلابی با حجاب اجباری / چشمان زنان
وقتی روشنفکران صدای گلشیفته ها را خفه میکنند! آزاده سپهری
گروهی از نمایندگان پارلمان اسلوواکی به نشانه اعتراض به مصونیت قضایی خود در طول دوران نمایندگی و با تاکید بر برابر بودن همه شهروندان، عکس دستجمعی شان را روی فیس بوک گذاشته اند. در این عکس هفده عضو حزب آزادی و همبستگی، شامل زن و مرد، برهنه شده و نوشته ای را به این مضمون جلوی خود گرفته اند: “اجازه دهیم تا نمایندگان مصونیت نداشته باشند”.
در حاشیه اجلاس داووس «دختران برهنه اوکراینی» هم بیکار نماندند و با شیوه معمول خود در مقابل محل برگزاری اجلاس، به حضور آنچه «گانگسترهای اقتصاد جهان» می خواندند، اعتراض کردند. گروهی کوچک از مخالفان جهانی شدن نیز در محل حاضر شدند و دست به اعتراض علیه مجمع جهانی اقتصاد زدند. هفت تن از این معترضان توسط پلیس دستگیر شدند.
http://www.youtube.com/watch?v=qbtvPxWA2n8
برای خواندن مقاله روی ادامه مطلب و یا تیتر آن (منبع) کلیک کنیم.
شاهدرت جوان و حجاب/ چشمان زنان
........
وقتی در ایران، زنی قدرت برداشتن حجابش را نداشته باشد، چه اهمیتی دارد که زنی دیگر در اروپا، توی ویدئو پستانش را بیرون بیندازد؟ ها؟ این واقعه وقتی شکل اعتراضی به خود می گرفت که آن زن می رفت مقابل سفارت ایران در فرانسه و به عنوان اعتراض به حجاب اجباری خواهرانش در ایران عملی انجام می داد؛ و برای آن هم، با به دست گرفتن یک پلاکارد اعتراضی در نزدیکی سفارت ایران در فرانسه، اعتراض خود را بیان می کرد، این یک نوع اعتراض شفاف نسبت به موقعیت فجیع زن در ایران محسوب می شد.
بحث های حاشیه ای و چارقد به سر کردن آقایان در هنگام دستگیری مجید توکلی همانقدر به نفع حجاب و ارتجاع حاکم و دفاع از حرمت حجاب بود که این عریانی. البته مشاطه گران و باج بگیران حزبی، همیشه با لفت و لعاب مشغول رنگرزی و دادن پوشش خبری و رنگ انقلابی دادن به این امور پوچ و غیرشفاف و حاشیه ای هستند.
و چه اهمیتی دارد روزی سیمین بتواند از نادر طلاق بگیرد یا نه؟ مسئله اینست که به سیمین حق طلاق داده شود و حق برداشتن حجابش در سر کار و در خیابان و اجازه سفر و اجازه پاسپورت و حق نگهداری از بچه اش و مهم تر این است که ترمه بتواند در محیط سالمی رشد کند و از بچگی با روسری بزرگ نشود و سخنگوی قانون پدرسالار و تو سری خور رژیم اسلامی بار نیاید.
پس از حاشیه بکاهید و به اصل بپردازید و اینقدر با دور زدن، از پرداختن به مسئله اصلی طفره نروید
گلشیفته فراهانی ٬ خراشی بر پوست شب/ سیامک ستوده
.......
عریانی زن تنها بیان حق او در انتخاب میان پوشاندن یا نپوشاندن تن است. بیان شورش او بر علیه قیود کهنه ماقبل سرمایه داری و نه هیچ چیز دیگر. چنین شورشی هر چند می تواند گامی در مسیر رهائی نهائی او باشد، ولی در ضمن می تواند مقدمه ای باشد برای لغزیدن در اسارتی از نوع دیگر، اسارت تن فروشی مدرن که بعنوان سمبل مدرنیته بورژائی در سرمایه داری غرب بشدت رنگ آمیزی و معمول شده است. از اینرو، عریانی لزوما به معنای آزادی زن نیست. این تعریفی است که بورژوازی از آن برای مقاصد خود بدست می دهد. چرا که از آزادی زن تنها آزادی او از تملک شوهر، آنهم برای عرضه شدن کالائی جنسیت اش در بازار صنعت سکس را طلب می کند. همانطور که از آزادی دهقان تنها تبدیل شدن وی به کارگر، یعنی کالائی شدن نیروی کار وی را دنبال می نماید. باین ترتیب است که او از مبارزه زن در راه رهائی خود تنها از حق زن درشورش بر علیه حجاب، یعنی حق او در عریان بودن حمایت می کند. بنابراین، نهضت عریان سازی هر چند بیان شورش زن برای رهائی، ولی لزوما به معنای خود این رهائی نیست. بورژوازی، در حالی که از این حق دفاع می کند و آنرا به پرچم مبارزه ی خود برای آزادی زن تبدیل می نماید، در همانحال هر قدمی را نیز که زن برای رهائی بیشتر، رهائی واقعی خود، به جلو بر می دارد، سد و سرکوب می نماید. همین کار را در مورد دین و هر عرصه دیگری انجام می دهد. در آنجا نیز در مبارزه با دین، در بهترین حالت، نه با خود افیون دین، بلکه با تحمیل استبدادی و اجباری آن مخالفت می کند، یعنی تنها از ازادی دین و حق انتخاب دین، دفاع می نماید. یا با پروتستانیزم همراه می شود، ولی آنا بابتیسم افراطی* را سرکوب می کند.
اساسا دفاع بورژازی از آزادی، دمکراسی، برابری و ... نمی تواند ناپیگیر نباشد. چرا که نوع پیگیر و واقعی آن به محو خود وی منجر می گردد. آزادی زن، انسان، و برابری واقعی تا حد برابری اقتصادی، همگی مغایر با سلطه سرمایه اند. از اینرو، بورژوازی با خود اسارت زن مخالف نیست. با شکل اجباری آن، یعنی نوع ماقبل سرمایه داری آن، مخالف است. همانطور که دمکراسی بورژایی نه با خود سلطه طبقاتی، بلکه، در بهترین حالت، تنها با شکل زورگویانه و غیر دمکراتیک آن در تقابل است.
. عریانی گلشیفته فراهانی، تنها جلوه ای از شورش تاریخی زن بر علیه قیود فئودالی و نه سرنوشت این شورش و انقلاب است. بیان حق او در دست رد زدن به قیود مزبور و نه انتخاب جایگزین آنست. یک عریانگرائی شورش گر، کور و بدون هدف است. تاریخ بعدی آن نامعلوم است. نامعلوم در اینکه مقدمه ی رهسپار به کدام دیار است. به عریانگری و مدرنیته فاسد هالیوودی یا آزادی عریان و واقعی انسانی. از اینرو، محکوم کردن آن، محکوم کردن حق زن در انتخاب پوشش، و از اینرو نادرست، و تایید بلاشرط آن نیز محدود ماندن در در دایره ی نقد بورژایی از اسارت زن و مسئله حجاب است.
در همین رابطه:
شکفتن گلی شیفته. گلشیفته فراهانی علیه سانسور لخت میشود. + عکس
کلیپ ویدئویی- گلشیفته فراهانی در دفاع از حق مالکیت بر جسم و جان خویش برهنه شد.
آن روی هویت قلابی با حجاب اجباری / چشمان زنان
وقتی روشنفکران صدای گلشیفته ها را خفه میکنند! آزاده سپهری
گروهی از نمایندگان پارلمان اسلوواکی به نشانه اعتراض به مصونیت قضایی خود در طول دوران نمایندگی و با تاکید بر برابر بودن همه شهروندان، عکس دستجمعی شان را روی فیس بوک گذاشته اند. در این عکس هفده عضو حزب آزادی و همبستگی، شامل زن و مرد، برهنه شده و نوشته ای را به این مضمون جلوی خود گرفته اند: “اجازه دهیم تا نمایندگان مصونیت نداشته باشند”.
در حاشیه اجلاس داووس «دختران برهنه اوکراینی» هم بیکار نماندند و با شیوه معمول خود در مقابل محل برگزاری اجلاس، به حضور آنچه «گانگسترهای اقتصاد جهان» می خواندند، اعتراض کردند. گروهی کوچک از مخالفان جهانی شدن نیز در محل حاضر شدند و دست به اعتراض علیه مجمع جهانی اقتصاد زدند. هفت تن از این معترضان توسط پلیس دستگیر شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر