من همه آفلاینی ها رو دوست دارم. اونها که تو جماعت لخت میشن.
اونها که زندگی اجتماعی دارند و اونها که مبارزه و زندگی رو آفلاین سازمان میدهند.
و من و تو مبارزه اونها رو آنلاین گزارش میدیم، مبارزه مون رو انعکاس می دیم.
قرار نیست کم و کسری که بخشا آفلاین داره ما آنلاین جبران کنیم؟
بذار تو آفلاین لخت بشیم، عاشق بشیم، زخمی بشیم، زخمی کنیم.
تو آنلاین ثبتش کنیم.
برعکسش میشه دروغ، میشه پورنو...
آنلاین همه اش باد هواست، حزبای کاغذی، رهبرای کاغذی، شجاعت های یواشکی، حمایتهای الکی...
آنلاین دروغه دروغ.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر